Page 209 - 1 Cilt

Güney cephenin batı köşesindeki minber
leri ve tavanı çimentolu harçla sıvanıp üzeri orijinal olmayıp, sunta malzeme ile yakın bir
badanalanmıştır. Harimin beden duvarlarının tarihte yapılmıştır.
tamamı kapı açıklığı hariç, zeminden 1 m. yük- Kuzey cephenin tamamını kaplayan oriji-
sekliğe kadar ahşap lambrilerle kaplanmıştır. nal mahfil günümüze ulaşamamıştır. Bugünkü
Lambri kaplama, taşıyıcı direklerde 2 m. yük- mahfil, harimin kuzey cephesinin doğu tarafın-
sekliğe kadar uygulanmıştır. Harimin zemini da yer almakta olup, alt kısmı imam odası şek-
tamamen ahşap döşemelidir. linde düzenlenmiştir.
Mihrap, harimin güney duvarı ortasına ko- Özellikle üst örtüde orijinal yapısını kaybe-
numlandırılmış olup 2.54 x 3.41 m. ölçülerinde- den mescitte özgün haliyle günümüze ulaşabil-
dir. Mihrabın niş derinliği duvar içinde kalmak- miş unsurlar olarak yalnızca taçkapı ile mihrap
ta, duvar dışına taşmamaktadır. Taş malzemeyle dikkat çekicidir.
yapılan mihrabın altı cepheli olarak düzenlenen Süslemesi : Yapıda harim giriş kapısı ve
nişi alçıyla sıvanmış, ancak sıvaların büyük kıs- mihrab çevresinin silmelerle biçimlendirilmesi
mı dökülmüştür. Tepelik elemanının bulunmadı- dışında süs unsuru bulunmamaktadır
ğı mihrabı genişlikleri farklı altı bordür kuşatır.
Birinci ve üçüncü bordürler yarım daire profilli Malzeme ve teknik : Moloz taş malzeme-
kaval silmelerdir. İkinci bordür ise yarım daire den yapılmıştır.
profilli iç bükey olarak düzenlenmiştir. Dördün- Kitabesi : Kemer üzerindeki alınlıkta iki
cü bordür düz silme şeklinde olup bezemesizdir. kitabe yer almaktadır. Bunlardan büyük olan
Mihrabı kuşatan en geniş bordür olan beşinci kitabede muhakkak hattıyla “Ed-dünyâ dâr-ı
bordür düz silmelidir. Bordür yüzeyi koyu ye- merâr ve mihen ve’l-âhiretü dâr-ı karâr ve se-
şil boya üzerine sarı boyayla yazılmış Ayet-el ken ed-dünya” ibareleri yazılıdır. Alınlığın üst
Kürsi’yle bezenmiştir. Bu beş bordür mihrabı bölümünde yer alan ve diğerine göre daha kü-
üç yönden çerçevelemektedir. Mihrap alınlığını çük (15x22 cm) olarak iki satır halinde sülüs
yanlardan kuşatan altıncı bordür de düz yüzey- hatla düzenlenen kitabede “İnnema ya’müru
li olup, sıva üzerine boyalı nakışla süslenmiş- mesâcid’allahi men âmene billâhi/ ve’l-yevm’il-
tir. Bordür yüzeyi birbirleriyle dikey eksende âhir sene H.1212” ibareleri yer almaktadır. Bu
düğüm oluşturan ve birer palmetle sonuçlanan kitabeden mescidin H.1212/M.1797 yılında
dilimli rumilerin meydana getirdiği bitkisel dü- inşa edilmiş olduğu anlaşılmaktadır. Ancak ki-
zenlemenin tekrarından oluşan kompozisyonla tabeden mescidin banisi ve sanatçısı hakkında
bezenmiştir. Motifler koyu yeşille, zemin ise sarı bilgi edinmek mümkün değildir.
renkle boyanmıştır. Mihrap köşeliğinde ise yeşil Tarihlendirme : Mescidin inşa kitabesi
renkli zemin üzerine sarı boyayla işlenmiş bitki- 1797 tarihli olup bani ve sanatçı kaydı içerme-
sel bezeme yer alır. Elips biçimli bir çiçeği oval mektedir. Ancak 1872 tarihli vergi defterinde
şekilde çerçeveleyen dilimli rumiler ve kenger Kalpaklıoğlu mahallesindeki mescidin mahalle
yaprakları kompozisyonu oluşturur. Kenger halkı tarafından inşa ettirilmiş olduğu kayıtlı-
yapraklarının ucundan aşağıya sarkmış birer dır. 1901 tarihli Şer’iye Sicili kaydında da ma-
palmet motifi dikkati çeker. Mihrap alınlığında hallelinin Hacı Mutafa bin Osman’ı mescide
ise siyah renk zemin üzerine sarı boyayla işlen- mütevelli tayin ettikleri öğrenilmektedir.
miş yazı kompozisyonu görülür. Dikdörtgen bir
pano olarak düzenlenen kompozisyonda Al-i Kaynakça:
İmran suresinin 37.ayeti yazılıdır. Yazı panosu- Cömert, Hüseyin, 19.Yüzyılda Kayseri,
nun köşelerinde elips biçimli çiçek ve rumili ba- Kayseri, 2007.
sit bezemeler dikkati çeker. Mihrap kavsarası ile
niş yarım daire profilli bir silmeyle ayrılmıştır. Işık, Mustafa, Kayseri’de Mimari Eserler-
Mihrap nişi altı cepheli olup bezemesizdir. Niş de Geçen Ayet ve Hadisler, Ankara, 2003.
kenarlarında sütunceler yer alır. Mihrap nişinin Özgen Fidan, Sevinç, Kayseri Şer’iyye
kavsarası yarım daire biçimindedir. Sicilleri’nde Adı Geçen Yapılar (Günümüze
Ulaşan ve Ulaşamayan Yapılar), (E.Ü. Sosyal

Kayseri Taşınmaz Kültür Varlıkları Envanteri 193