Page 435 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 1
P. 435

436 / DEM                           KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹

                                       emîr le ri  or ta dan  kal d›r d›  ve  ha z›r la d› ğ›  ay r› l›p  ai le si  ve  eş ya la r› n›  muh te me len
                                       bir or duy la da Teb riz’e, ba ba s› n›n yar d› -  Ya vaş  Ka ra hi sa r›  (Ye şil hi sar)’na*  sak la -
                                       m› na koş tu.                        y›p ye ri ne üme ra dan ka y›n bi ra de ri Eret -
                                       De mir taş 1315’ten 1327 y› l› na ka dar 12 y›l  na’y›  ve kil  b› ra ka rak  M› s›r  Mem luk lu
                                       Ana do lu  Umu mi  Va li li ği  yap t›.  Ana do -  Sul ta n›  Me lik  Na s›r’a  il ti ca  et ti  (1327).
                                       lu’da asa yi şi te min edip ‹l han l› la ra (Mo -  Ora da  ön ce  hüs nü ka bul  gör düy se  de
                                       ğol lar) kar ş› ha re ket için de olan Ana do lu  son ra ken di gu ru ru ve Ebu Sa id’in ›s ra r›
                                       bey le ri ni ita at al t› na al ma ya ça l›ş  t›. 1320  üze ri ne 1328 y› l›n da idam edil di. Öl dü -
                                       y› l›n da  Ka ra ma no ğul la r› n›n  elin de  olan  rül dü ğün de 30 yaş ci va r›n day d›. Gü zel -
                                       Kon ya şeh ri ni al d›. Ka ra man l› lar Lâ ren -  li ğiy le  dik ka ti  çe ker di.  Öl dü ğün de  dört
                                       de  (Ka ra man)’ye  çe kil di ler.  Er te si  y›l  oğ lu bu lu nu yor du.
                                       Ada na’da ki  Er me ni  Kra l›  üze ri ne  yü rü -  Kay nak ça:  Fa ruk  Sü mer,  “Ana do lu’da  Mo ğol -
                                       yüp  tah rip ler de  bu lun du.  1322 y› l›n da  lar”, Sel çuk lu Araş t›r ma la r› Der gi si, (1969), S. I,
                                       bir çok şeh rin ile ri ge len bey le ri ve il mi ye  s. 83-101; ‹s ma il Hak k› Uzun çar ş› l›, “Emir Ço -
                                       s› n› f› men sup la r› (bun lar ara s›n da Kay se -  ban Sol doz ve De mir taş”, Bel le ten, C. XXXI, S.
                                       ri Ha ti bi Za hi red din de bu lun mak tay d›)  121-124, s. 602-646; Ak sa râ yî, MA, s. 1, 252-261,
                                       ken di si ne  bi at  et me si  üze ri ne,  is tik la li ni  264 (Mü el lif  ese ri ni  Ti mur taş  No yan’a  tak dim
                                                                            et miş tir);  Meh met  Ça y›r dağ,  “Eret na l›  Bey li -
                                       ilan edip ad› na pa ra bas t›r d› ve da ha ile ri  ği’nin Pa ra la r›”, Bel le ten, S. 240, s. 435-437; Tu -
                                       gi de rek  Meh di-i  Ahir  Za man  ol du ğu nu  ran, SZT, s. 642-650.
                                       yay d›. Or ta Ana do lu’da uzun bir asa yiş -         MEHMET ÇAYIRDA⁄
                                       siz lik ten  son ra  dir lik  ve  dü ze ni  sağ la ya -
                                       rak hal k›n mem nu ni ye ti ni ka zan d›. Mer -  DE MİR TAŞ, RA ŞİT
                                       kez’ de  Ata bey  du ru mun da  olan  ba ba s›  Kay se ri  Va li si  (Yu na nis tan/Greb ene,
                                       Emîr  Ço ban  bu  ha di se ler den  bü yük  1902 - 13 Ekim 1984). Nas liç’te baş la d› ğ›
                                       üzün tü du ya rak has ta hâ lin de or du suy la  eği tim  ha ya t› na  Ba l› ke sir  Li se sin de  de -
                                       Ana do lu’ya  gi rip  oğ lu nun  et ra f›n da ki le -  vam et ti. Da ha son ra Bur sa Li se si ne na kil
                                       rin  bir  k›s m› n›  öl dür dük ten  son ra,  onu  ol du. Bu dö nem de Yu nan l› lar ta ra f›n dan
                                       ya n› na ala rak mer kez Sul ta ni ye’de bu lu -  ca sus luk la suç lan d›. Bun la ra rağ men eği -
                                       nan  Ebu  Sa id’in  hu zu ru na  gö tür dü,  on -  ti mi ni Edir ne Li se sin de ta mam la d›. Mek -
                                       dan  af  di le tip  tek rar  Ana do lu  Va li li ği ne  te bi  Mül ki ye  (Si ya sal  Bil gi ler  Fa kül te si)
            Raşit Demirtaş
                                       gön de r di.                         ‹da ri  Şu be den  me zun  ol du  (1927).  Kay -
                                       De mir taş bun dan son ra da Ana do lu’da  ma kam  ada y›  ola rak  ‹z mir  Va li li ğin de
                                       asi gör dü ğü bey le ri ce za lan d›r ma ya de -  gö re ve baş la d› (1927). Dat ça (1928), Fet -
                                       vam et ti. Ön ce Sel çuk lu Ha ne da n› n›n -  hi ye  (1930),  Şem di nan  (1931),  Sol han
                                       ka ç›p sak la nan bir kaç ki şi ha riç- ta ma -  (1932)  Kay ma kam l›k la r›n da  bu lun du.
                                       m› n›  or ta dan  kal d›r  d›.  Son ra  Ana do lu  Di yar ba k›r 2. S› n›f Em ni yet Mü dü rü ola -
                                       Bey lik le ri nin  en  kuv vet li si  olan  Ha mid  rak  gö rev  yap t›  (1934).  Pe şin den  Sa vur
                                       oğ lu Dün dar Bey üze ri ne yü rü yüp onu,  (1935)  ve  Si liv ri  Kay mak l› ğ› na  atan d›
                                       da ha son ra da Eş ref oğ lu Sü ley man Bey’i  (1936).  Trak ya  Umum  Mü fet tiş li ğin de
                                       öl dür dü. Af yon ka ra hi sar’› ve Siv ri hi sar’›  Ya z› ‹ş le ri Mü dür lü ğü (1936), Tef tiş Ku -
                                       al d›. Bir k› s›m Mo ğol emîr le ri ni de or ta -  ru lu Baş kan l› ğ›n da Üçün cü S› n›f Mül ki -
                                       dan kal d›r d›. De mir taş’›n 9 kar de şin den  ye Mü fet ti şi ola rak gö rev yap t› (1937). Pe -
                                       bir ço ğu dev let te önem li gö rev ler de bu -  şin den ‹s tan bul Va li li ği ne va li yar d›m c› s›
                                       lu nu yor  ve  Sul tan  Ebu  Sa id  Ba ha d›r  (1940)  ve  ‹z nik  Kay ma ka m›  ola rak  gö -
                                       Han’a  ta hak küm  edi yor lar d›.  Ni ha yet  rev len di ril di (1941). Bu y›l la r›n ar d›n dan
                                       bun lar dan  s› k› lan  Ebu  Sa id,  Mer kez’ de  Mar din  (1942),  Niğ de  Va li  Ve kil li ği
                                       (Sul ta ni ye) Ço ban’›n önem li gö rev ler de  (1943)  ay r› ca  Niğ de  (1944),  Kay se ri
                                       bu lu nan  oğul la r› n›,  son ra  da  ken di si ni  (1944-1945),  Ela z›ğ  (1946-1949),  Ça nak -
                                       or ta dan  kal d›r d›.  Ebu  Sa id’in  te şeb büs -  ka le (1949), Ço rum (1950) Va li li ği yap t›.
                                       le riy le s› ra n›n ken di si ne gel di ği ni gö ren  Ar d›n dan  Nü fus  ‹ş le ri  Ge nel  Mü dür lü -
                                       De mir taş son ra ki mer ke zi olan Si vas’tan  ğü ne  ge nel  mü dür  ola rak  atan d›  (1951).
   430   431   432   433   434   435   436   437   438   439   440