Page 362 - kayseri_turkuleri
P. 362

KAYSERİ TÜRKÜLERİ VE OYUN HAVALARI


                                      GESİ BAĞLARININ GÜLLERİ LÂRİ



               Yöresi: Kayseri/Gesi                                                    Kaynak:
               Derleyen: Ahmet Şükrü ESEN



               1.                                            7.
               Gesi bağlarının gülleri lâri                  Ağamın giydiği ketenden gömlek
               Ben yârdan ayrıldım gülemem gayrı             Yoğumuş dünyada garibe gülmek
               Yârdan ayrılanın böyl’olur hâli               Hep mi yalan oldu bu geçen günler
                      Gel otur yanıma başımın tacı                  Gel otur yanıma başımın tacı
                      Ayrılık ekmeği zehirden acı                   Ayrılık ekmeği zehirden acı


               2.                                            8.
               Gesi bağlarında buldum bir nohut              Everek’in bayırına düzüne
               Ana ben ölüyom bana yas okut                  İllerin anası gider kızına
               Mezarımın üstünde dolan bir vakıt             Benim anam hiç bakmıyor yüzüme
                      Gel otur yanıma başımın tacı                  Gel otur yanıma başımın tacı
                      Ayrılık ekmeği zehirden acı                   Ayrılık ekmeği zehirden acı

               3.                                            9.
               Kampanamı yüce vurun gaziler                  Salkım söğüt gibi dallarım yerde
               Ben cahilim kemiklerim sızılar                Gözlerim gözlerim gözlerim yolda
               Anam bacım ardım sıra bozular                 Gösterin sevdiğimin evleri nerde
                      Gel otur yanıma başımın tacı                  Gel otur yanıma boyu bosu güzelim
                      Ayrılık ekmeği zehirden acı                   Gülemem ağlarım ah çekerim gezerim
               4.                                            10.
               Gesi bağlarında kaynar kum idim               Varın bakın has bahçenin gülleri de açıyor
               Fenerler içinde yanar mum idim                Duvarından dallarından taşıyor
               İbdi Allah sonra sensin umudum                Benim yârim bülbül gibi şakıyor
                      Gel otur yanıma başımın tacı                  Gel otur yanıma boyu bosu belalım
                      Ayrılık ekmeği zehirden acı                   Gülemem ağlarım ah çekerim yanarım

               5.                                            11.
               Gesi bağlarında üç ırgad aşlar                Yüce dağ başında kaynar karınca
               Ağamdan mı geliyon ey uçan kuşlar             İçerim kan ağlar yaşıtlarım görünce
               Analar büyütür ile bağışlar                          Ben bu dertten iflah olmam ölünce
                      Gel otur yanıma başımın tacı                  Dertli diye çağırsınlar adımı
                      Ayrılık ekmeği zehirden acı
                                                             12.
               6.                                            Uyandım ki bir ay doğmuş koynuma
               Gesi bağlarına indi bir Firenk                Sığa kollarını aşır boynuma
               Bu mektubu yazan ne dertli yürek              Bir canım var koydum senin uğruna
               Gönderin ağamı o bana gerek                          Eğil dağlar eğil bir gül alayım
                      Gel otur yanıma başımın tacı                  Asker karısıyım ya ben nerde kalayım
                      Ayrılık ekmeği zehirden acı


               362
   357   358   359   360   361   362   363   364   365   366   367