Page 121 - turk-siirinde-kayseri

Cƺ±Ç¾ E¶ËµÏ¿¾²¶’¿¾ Ş··¶¼µ¶·¾½µ K²³´µ¶·
Gün doğarken selam verp Ercyes’e
Gün batarken selam alır Ercyes’ten...

Bağlarınca bunca güzel, bunca can,
Han benden kalmamış mı salınan!
“Erklet güneydr gölge basma mı?
Senn yârn benmknden yosma mı?”

Oy Ercyes,
“Ağustosta balta kesmez buzlu” dağ
Eteğnden nasıl geçt Kerem le Aslı, dağ?
Blemedm bu yaşıma bastım da
Sana derm sana
Dağlar çnde akıllı dağ, uslu dağ!
Senn başın zaman zaman dumanlı,
Benm başım her zaman ssl, dağ?

Bldm bunu şmd bldm,
Ben bahtımı kmden aldım...
(Şr İklmnde Br Ömür s. 235)

Büyük Dağa Seslenş
Bu nasıl ş Ercyes, bu nasıl ş?
El vermezsn,
Dl vermezsn dostuna, dostuna...

Eteklern bağ bahçe,
Koltuğunda dağlar yüce yüce...
Sarı ççekl, al ççekl yaylalar
Br güzel donanmış kastına, kastına...

Yeryüzünün tahtı mısın?
Bzm Snan’ın bahtı mısın?
Kubbe kubbe otur muşsun
Bulutların üstüne, üstüne...
(Şr İklmnde Br Ömür s. 236)

121