Page 151 - turk-siirinde-kayseri

KµÊ²¼ A»ÊµË ޵¾’·¾ Ş··¶¼µ¶·¾½µ K²³´µ¶·

Kayser’ye Özlem –±–
Gurbettek Kayserl hemşehrlerme sevglermle...
Özledm dağ–bayır karlı ovanı,
Tekr Yaylası’nda arı kovanı!
Cğerme bassam temz havanı,
Sende kaldı gönlüm– gözüm Kayser!
Hasretn yakıyor özüm Kayser!..

Çamanlı pastırman, lezz sucuğun,
Günlük azığıdır nce çocuğun!
Burnuma tütüyor her br bucağın,
Aşı bereket bolsun Kayser!
Garplere uğrak yolsun Kayser!

Talas, Hsarcık’ı göresm geld,
Ercyes’e hasret bağrımı deld!..
Ges Bağları’nda yaşam güzeld,
Aşkınla sararsam solsam Kayser!
Hep böyle esrn olsam Kayser!..

Erenlern kalb sennle atar,
Seyt Burhanettn koynunda yatar!
Ölmez şehtlern gazlern var,
Kalelern dmdk durur Kayser!
İsmn bze gurur verr Kayser!
(Ercyes Çocuğu s. 173)
Yukarıya aldığımız şrn sonradan yazılan ve “Ercyes Çocuğu”na grmeyen knc
bölümünde şar, Kayser’nn tarhî ve tab güzellklern, bazı lçelern ve nsanlarını
anlatır. Bu şrden de brkaç bölüm almak styoruz:

Kayser’ye Özlem –·–
Çfte martnm koluma asam,
Dağlarında tavşan, keklk avlasam;
Sultan Sazlığı’ında kaybolur tasam,
Br Kuş Cennet de sensn Kayser!
Şehrler çnde “ben”sn Kayser!..

151