Page 20 - seyrani_siir_yarismasi
P. 20
Şimdi saçlarımı yoruyor bu rüzgâr
Kalbimin yamaçlarından esip geliyor yüzüme doğru
Bekleme...
Hasretin pervazında melul ve yaralı
Şairler gülümseyerek ölmeli
Ve can vermeli hüzün ellerimde
Bekleme...
Yüküm zor yüküm ağır
Ellerim öksüz gözüm sağır
Mesafeler yorgun ayaklarım ağır
‘Haydi var git kavmine’ deyince emir
Meryem sevinciyle geleceğim kapına
Yemin olsun
Asırlar giyinse zaman
Yaşlansa yorulsa zaman
Ben duydum zemheri beşiğinde
Baharlara ninniler söylüyordu annem
Çocukların kundağı bozkır
Teni buğday, gözleri gurbetti o zaman
Aynalar...
Aynalar...
Aynalı odalarda sen
Zaman aheste dökülürken kum saatinin belinden
Solmayacak baharlar için zemheride açtım ben
Can kırıklarını topladım sızılı ürkek kızların
Kekik sürdüm bileğine, gülümsedim
Başkaldırdım bütün putlara yalana meydan okudum
Yaktım çırasını hakikatin kendimi buldum
Yıkılmaz burçlarımla geleceğim
Yemin olsun
20