Page 417 - 2 Cilt

birincinin 15 metre güneyinde kaya yüzeyinde G. Guterbock, “Eski ve Yeni Hitit Anıtları”,
kesilmiştir. Düzensiz biçimde oyulmuş, üst kıs- H. Edhem Hatıra Kitabı, (Ankara 1947), s.
mı tabana doğru daralmaktadır. Çukurun en dar 48- 58.
yeri 12 cm derinliğindedir. K. Karamete, Erciyes Kayserisi’nin Kısa
Üst kısmının çapı 45 cm, alt kısmı 22 cm Tarihi İstanbul 1934.
ve tabanı ise 30 cm’dir. İkinci çukurdan 15 K. Karamete, “Kayseri Müzesinde Eti Hi-
metre uzaklıktadır. Bu çukurlar dini törenlerle yeroglifini Havi iki Yeni Yazıt” , TTAED, V,
ilgili olup, Sirkeli ve Yazılıkaya’daki çukurla- (İstanbul 1949), s. 66-78.
ra benzerliği görülür. Sirkeli ve Fraktin’deki Messerschmidt, Corpus inscriptionum
çukurların Hitit kaya kabartmalarının yakının- Hethiticorum, Mitteilungen der Vorderasia-
da yer aldığı, libasyon sırasında kullanıldıkla- tishen Gesellsehaft, 4 1900.
rı iddia edilmiştir. Fraktin’de III. Hattuşili ve
Puduhepa’nın Fırtına tanrısı ve Hepafa libasyon N. Baydur, Kültepe ve Kayseri Tarihi Üze-
sahnelerinden hareketle bu dini törenlerin kul- rine Araştırmalar, İstanbul, 1970.
lanması esnasında çukurlara sıvı doldurulduğu R. Neumann, Eski Anadolu Mimarlığı,
şeklinde yorumlanmıştır. Ancak bu çukurların Türk Tarih Kurumu Yayını (3. baskı) Ankara
ölüm ritüellerinde kullanıldığı da düşünül- 1991.
mektedir. Fraktin’deki tasvirlerin de kraliçenin Özgüç 1956 T. Özgüç, “Fraktin Kabart-
ölümü anısına yapıldığı iddiasından hareketle ması Yanındaki Prehistorik Ev”, Anatolia I,
çukurların ölüm ritüelinde kullanıldığı belirtil- (1956),s. 59-64.
miştir. T. Özgüç, Demir Devrinde Kültepe ve Ci-
Buradaki anıtın 300 metre doğusunda 1947 varı, Ankara 1971.
yılında T. Özgüç tarafindan yapılan kazıda Eski T. Özgüç, “Studies on Hittite Relief Vasses,
Bronz Çağı’na ait yerleşim yeri bulunmuştur. Seals, Figürins and Rock-Carvins”, N. Özgüç’e
Burada 12x9 metre büyüklüğünde andezitten Armağan (Ankara 1993), s. 473-499.
bir evin temelleri ortaya çıkmıştır. Ev üç adet M. Pektaş (Çev), W.M. Ramsay,
dar odalardan oluşmakta ve merdiven yerleşi- Anadolu’nun Tarihi Coğrafyası, İstanbul
minden itibaren iki katlı olduğu tahmin edil- 1960.
mektedir. Obsidiyen eserler ve seramikler İ.Ö.
III. Bin yıla aittir. T. Özgüç’e göre bu ev zengin E. Rossner, Die Hethitischen Felsreliefs in
bir toprak ağasınındır. der Türkei; Ein Archaologischer Reisefüh-
rer, Munich, 1988.
S.Ö. Savaş, “Yeni Buluntular Işığında Ana-
Kaynakça:
dolu (Hitit-Luwi) Monumental Yapıtları ve
Robert L. Alexander, “ Contributions to the Yazıtlarının Problemleri; Çözüm Gelişmeleri
interpretation of the Fraktin Reliefs”, III. Ulus- ve Bugünkü Durumu” Anadolu Medeniyetle-
lararası Hititoloji Kongresi Çorum 1996, ri Müzesi 1998 Yılı Konferansları, (Ankara
Bildiriler (Ankara 1998), s. 16-20. 1999), s. 222-263.
S. Erdem, “Kayseri Müzesi’ndeki Bazı Yeni V. Sevin, “M.Ö. I. Bin yıl Demir Çağı”, Ka-
Buluntular: I. Hitit Hiyeroglif Eserler”, Est- padokya, s. 173-190. İstanbul 1998.
ratto de Athenaeum Studi Periodici di Lette- D. Ussishkin, “Hollows, Cup-marks and
ratua a Storia deU’Antichia, Fas. I-IV, 1969, Stone Monuments” Anatolian Studies Vol.
s. 93-115. XXV, (1975), s. 85-105.
Ş. Dönmez, “Demir Çağı’nda Kayseri îli”, Yeğen A. Yeğen, “Kayseri Müzesi’ne Yeni
IV. Kayseri ve Yöresi Tarih Sempozyumu Gelen İki Hiyeroglifli Stel”, Kayseri Müzesi
Bildirileri, (Kayseri 2003), s. 159-172. Yıllığı, S. l, (Kayseri 1987), s. 15-17.
K.S. Girginer, “Adana ve Çevresi Kizzuwat- E. Rossner, Die Hethitischen Felsreliefs in
na Araştırmaları Projesi: M.Ö. 2. binde Develi ve der Türkei: Ein Archaologischer Reisefüh-
Tufanbeyli’nin Arkeolojik Önemi” Bütün Yön- rer, Munich, 1988.
leriyle Develi I. Bilgi Şöleni, (26-28 Ekim Develi
2002), Bildiriler Develi 2003, s. 231-249.

Kayseri Taşınmaz Kültür Varlıkları Envanteri 881