Page 260 - kappadokia_kralligi

HALİT ERKİLETLİOĞLU / KAPPADOKİA KRALLIĞI VE ROMA-BİZANS DÖNEMİ

Kappadokia Eyaleti’nin valisi olarak değil, sadece mali işlerinden sorumlu
procuratoru olduğu anlaşılabilir. Kappadokia‘nın Vespasianus Dönemi’ne
kadar procuratorun emrinde yönetildiği ifade edilmektedir. MS 58 de
Nero‘nun annesini öldüren grupta yer alan bir kişi olarak Volusius Procu-
lus, MS 57 yılında Grit halkı tarafından suçlanan Cestius Proculus beraat
etmiştir. Corbulo ve MS 61 yılında Paetus‘un bu bölgelerin idari işlerinden
de sorumlu olduğunu ve Proculus‘un ise sadece mali işlerden sorumlu bir
yönetici olduğunu yani idarecisi olmadığını belirtmesi doğru görünmüyor.
Fakat daha önce tartıştığımız gibi, bu kişileri olağanüstü yetkilerle donatılan
ve sadece askeri işlerden sorumlu yöneticiler olarak düşünmemiz gerekir.
Dolayısıyla Proculus, hem Kappadokia hem de Kilikia‘nın (Campestris-
=Pedias= Ovalık, Çukurova) sivil işlerinden sorumlu yöneticisidir. Burada
geçen Kilikia‘nın da Kilikia Campestris olması muhtemeldir, çünkü Kilikia
Trakheia o dönemlerde Kommagene kralı Antiokhos ile Polemon arasında
paylaştırılmıştı. Sonuç olarak; Nero Dönemi’nde Roma ile Parthia arasındaki
bu savaşlar sırasında Corbulo ve Paetus, Kappadokia‘nın legatusları (vali)
değil sadece askeri operasyonların özel komutanlarıdır ve sadece askeri
operasyonlardan sorumludurlar. Corbulo‘ya Lex Gabinia ile Pompeius‘a
verilen resmi bir görev olan imperiumla karşılaştırılabilecek en büyük askeri
yetki verildi, fakat Kappadokia‘nın sivil yönetimi procurator‘un emrinde
devam ettirildi. MS 57 yılında Kilikia Campestris, Cyprus‘dan ayrılarak
Senato‘dan alındı ve Kappadokia procuratoruna verildi. Birleştirilmiş bu
bölge provincia Cappadocia et Cilicia olarak yazıtta yer aldı. Vespasianus
Dönemi’nde Kappadokia‘dan ayrılan Kilikia Campestris ile Kilikia Tracheia
tek bir eyalette birleştirilecekti.

5- Vespasian
(MS 69-79)

Nero, Armenia Krallığı’nın Parthialı Tiridates‘e bırakarak ve doğudaki
düzenlemelerinde güçlü ve etkili komutanı Corbulo‘nun ölüm emrini vere-
rek Augustus‘la başlayan ve diğer imparatorlarla devam ettirilen Roma‘nın
doğuda süregelen etkin olma politikasından vazgeçmiştir. Böylece Parthi-
alılarla yaklaşık yarım asır kadar sürecek olan barış başlatılmış oldu. O
güne kadar tüm gücüyle doğuda bulunan Roma‘nın, bu olaylardan sonra,
Armenia ve Kappadokia‘da sürekli olarak lejyon bulundurmaya ihtiyacı

260