Page 261 - kappadokia_kralligi
P. 261

A-ROMA DÖNEMİ

            kalmamıştı. Kappadokia‘daki lejyonlar ayrıldıktan sonra, Vespasianus‘un
            ilk yıllarına kadar bölge, Tacitus‘un da belirttiği gibi silahsız sivil yöne-
            ticilerin (inermes legati) denetimindeydi. (Artık Kappadokia‘ya lejyonlar
            yerleştirilmediği için burayı silahsız legatlar yönetiyorlardı.) Nero‘nun
            öldürülmesinden sonra, Roma imparatorluğu bir yıl süren iç savaşa sürük-
            lenmiştir. Fakat Roma‘daki bu kargaşa ortamının Kappadokia Bölgesi’ne
            yansımadığı görülür. Burası Nero‘nun Parthialılarla genel olarak finansal
            işlerden sorumlu olan, imparatora bağlı olan ve Roma‘nın küçük eyaletlerini
            yönetmekle görevlendirilen “Procurator Augusti” unvanlı atlı sınıfından
            görevliler tarafından yönetilmeye başladı. Bunların emrinde büyük bir
            askeri birlik bulunmazdı.

              Öte yandan, bu iç savaş sırasında Otho, Afrika ve Kappadokia Eyaletle-
            rine hoş görünmek ve onlar üzerindeki etkisini arttırmak için muhtemelen
            vatandaşlıkla ilgili yeni haklar vermiştir. Roma‘nın iç savaş yaşadığı dönemde,
            lejyonlar İtalya‘ya çekilince, Nero‘nun son yıllarında doğuda Parthialılarla
            sağladığı bu barış ortamı sayesinde, bölgenin doğu sınırları savunmasız
            durumda kalmasına rağmen, Parthialılar Romalılar için tehlike oluştur-
            mamışlardır. Bu barış ortamı sayesinde Kappadokia eyaletinin sınırlarında
            da askeri bir hareketlilik olmamıştır. Nero ile Parthia kralı Vologaeses ara-
            sındaki samimi ilişkilerin bunda etkili olmasının yanı sıra Vespasianus da
            Armenia ve Parthialılara elçiler göndererek bu ortamın sürmesine katkıda
            bulunmuştur. Roma‘daki bu iç savaş, doğuda Nero taraftarı ve Nero‘nun
            karşıtları olarak algılandığı için, Parthialılar Vitellius‘a karşı Vespasianus‘un
            politikasını destekleyerek taraflarını göstermişlerdir. Vespasianus öylesine
            başarılı bir diplomasi sergilemiştir ki Parth kralı Vologaeses kırk bin okçu-
            sunu ona göndermeyi bile teklif etmiştir.

              MS 68 yılında Nero‘nun ölümünden sonra, 69 yılının sonuna kadar süren
            iç savaşta Galba, Otho ve son olarak Vitellius‘dan sonra Vespasianus‘un
            imparatorluğa yükselmesiyle iç savaş son bulmuştur. Roma, siyasi olarak
            uzun yıllar sürecek bir huzura kavuşmuştur.
              MS 69 yılının sonunda Vespasianus İmparatorluğa yükseldiği zaman
            Kappadokia sınırı savunmasız ve lejyonsuz valilerin yönetimindeydi. Nero
            Dönemi’nde Judaia’daki (Filistin) isyanı bastırmak için görevlendirilmiş
            olan Vespasianus‘un, Syria valisi olan meslektaşı Mucianius ile birlikte
            doğudaki durum konusunda büyük bilgisi ve tecrübesi vardı. MS 70 yılının
            ekim ayında Roma’ya döndükten sonra Vespasianus, bu bilgi ve tecrübe-



                                                                             261
   256   257   258   259   260   261   262   263   264   265   266