Page 226 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 4

KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹ KIZ / 217 [1659]

C. Texier’in çizdiği gravürde Erciyes eteklerindeki Kızılköşk

kiindedir. Köşke, bağevleri arasından bir numaralı oda arasındaki duvar kaplama-
patika yol ile ulaşılmaktadır. Çevresinde sı sağlam bir hâlde günümüze kadar
bir kısmı XIX. yüzyıl sonu ve XX. yüzyıl gelen tek duvardır. Bu nedenle ilk bakışta
başlarında inşa edilmiş geleneksel nite- moloz taştan yapıldığı izlenimi vermesi-
likli ve bir kısmı ise yeni inşa edilmiş ne karşılık içeriden ve dışarıdan 30-34
bağevleri bulunmaktaydı. Bu evlerin cm genişliğinde düzgün kesme taş duva-
büyük bölümü son yıllardaki onarım ve rının olduğu kalan izlerden anlaşılmakta-
imar çalışmaları sırasında tahrip edildi. dır. Yapının üst örtüsünde düzgün moloz
Çevredeki kalıntıların bazıları Batılı sey- taş ya da bölgede “kevek” taşı da denilen Kızılköşk’ün restitüsyon planı
yahların da dikkatlerini çekmiştir. XIX. plaka örgüler kullanılmıştır. Kesme taş,
y.y.da bölgeye gelen Texier* yapıyı gör- Kayseri’nin doğusundaki Gesi Taş Ocak-
müş ve gravürünü yayınlamıştır. larından çıkarılan kırmızı renkli tüf taştır.
Köşk, Billur Bağları’nı oluşturan ve derin Bu bölgeden çıkarılan bazı taşlar, zaman
vadi ile ayrışan bir tepenin vadiye bakan içinde daha da fazla kırmızılaşmaktadır.
manzaraya hâkim en uç noktasına yerleş- Tonozların inşasında kullanılan yassı taş-
tirilmiştir. Köşkün batı tarafında vadi lar ise başka bir bölgeden getirilmiş olup
bulunurken kuzey tarafında eğim dikleş- bazalt nitelikte sert siyah taştır. Özellikle
mektedir. Bu kesimde köşkün oturduğu üst örtüde bu taşın kullanılması sayesin-
zeminde taş duvar örgülü bir teraslama de tonoz örgüsüne ilk bakışta tuğla örgü
yapılmıştır. Bu teraslamadaki duvar izlenimi kazandırılmıştır. Köşk doğu-batı
örgüsü ile köşkün duvar örgüsünün ben- doğrultusunda uzanan bir eyvan ve
zeşmesi her ikisinin de aynı dönemde önündeki sofayla, eyvanın kuzeyinde Kızılköşk’ün planı
inşa edilmiş olabileceğini göstermekte- yine doğu-batı doğrultusunda uzanan (çizim: O. Eravşar)
dir. Yapının dışında batı yönünde vadi- dikdörtgen bir oda ile bugün bir kısmı
nin hemen başlangıcında birbirinden yıkılmış kuzeybatı köşedeki bir odadan
farklı aralıklarda üç tane kuyu bilezik taşı ve bu odaya güneyden bitişik olan bir
görülür. Bu bileziklerin birbirleriyle eşit odadan oluşmaktadır. Günümüzde yapı-
sıralamada ilişki içerisinde olması büyük nın iki ve üç numaralı mekânları mimari
bir sarnıca ait olabileceğinin işaretidir. bütünlüğünü koruyup anlaşılabilir nite-
Yapının dış kaplamaları tamamen sökül- likteyken bir numaralı bölüm kısmen
müştür. İç kısımlarda ise belirli birkaç yıkılmıştır. Diğer bölümler hakkında ise
yerde bu kaplamalar kalmıştır. 1 ve 2 kazı yapılmadan sağlıklı bir bilgi elde