Page 242 - Kayseri İmari Ve Mekansal Gelişimi

242 Onikinci Bölüm

ri bulunmasına rağmen birbirinden bağımsız yedi bölüme ayrıldı. Bunun amacı
“zone” diye tabir edilen bölgelerde su dengesini oluşturmak ve su kayıplarını
kontrol altına almaktı.
Rehabilitasyon projesi kapsamında bir kayıp kaçak azaltma programı geliş-
tirilerek uygulamaya geçildi. Mevcut 17 adet terfi istasyonu 8 adete indirilerek
işletme maliyeti büyük oranda düşürüldü.
İnsan sağlığına zararlı bakterilerin yok edilmesi ve içilebilir suyun daha hij-
yenik olması için sıvı klorlamadan gaz klorlama sistemine geçilerek bütün terfi
merkezlerine gaz klorlama sistemi kuruldu.
Scada sistemi ve alt yapısı oluşturuldu. Bu sayede motor çalışma süreleri
ve tükettikleri enerji takip edilerek, meydana gelen arızalardan anında haberdar
olunup, doğacak su kesintileri ve kayıpların önüne geçilmeye başlandı.

Sistem sayesinde bütün içme suyu üretim ve depolama istasyonları, tek bir
merkezden bilgisayar aracılığı ile izlenmekte, böylece personel, araç, zaman ve
enerji tasarrufu sağlanarak güvenilir, pratik ve ekonomik bir işletme yürütülmek-
tedir.
1998 yılında 1304 km olan Kayseri merkez ve hinterlant içme suyu şebeke
uzunluğu 2010 yılı itibarı ile 3356 km ye, 33.506.000 m olan yıllık su tüketimi
3
3
54.442.000 m ’e ulaşmıştır.
Gelecek yıllarda şehirde içme suyu sıkıntısı çekilmemesi gayesi ile yapılan
kaynak tespit çalışmaları neticesinde 2008 yılında Karasaz ovasında Dokuz Pı-
narlar projesine başlandı. Bu proje kapsamında açılan 24 adet sondaj kuyusundan
20 yıl için 1350 Lt/sn su temin edildi. Sonraki 30 yıllık süreçte ise toplam 2700
Lt/sn su temin edilmesi planlanmaktadır.
Kayseri, merkez içme suyu ihtiyacının 2010 yılı için 54,4 milyon m /yıl ol-
3
duğu düşünülürse, Dokuz Pınarlar projesinin devreye girmesiyle kapasite 121
3
milyon m /yıl a ulaşacak ve Kayseri şehri uzun yıllar su sıkıntısı yaşamayacak-
tır.
Kayseri’de Kanalizasyonun Tarihi ve Gelişimi
1955 yılına kadar şehir içme suyu şebekesi olmayan Kayseri’de, bu tarihe
kadar herhangi bir kanalizasyon şebekesinden bahsetmekte söz konusu değildi.
Şehrin su ihtiyacını temin eden Avgın Suları, şehre ayrı güzergâhlardan gelir,
mahalle ve cami çeşmelerini dolaşır, daha sonrada Sarımsaklı Suyuna ulaşarak
buraya dökülürdü. Bu su yollarının büyük ölçüde tamiratı Kayserili Ahmet Paşa
tarafından 1867 yılında yaptırılırken Sarımsaklı Suyuna boşalan deşarj yolları da
tamirattan geçirilmişti.