Page 124 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 1

126 / ANA KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹

hi bi de ğil dir, esi ri dir. Bir in san kü çük bir rek, ka d›n lar ce mi ye ti nin de şu be le ri nin
evin ha n› m› ol ma y› el bet bü yük bir evin aç›l ma s›n› is te miş ti. Bu ta mim doğ rul tu -
hiz met çi si ol ma ya ter cih eder. Hâl bu ki sun da Ce mi yet’in bir şu be si de “Kay se ri
mem le ke ti ni kay bet mek, hiz met çi lik ten Ana do lu Mü da fa a-i Va tan Ce mi ye ti”
de esa ret ten de güç tür, ‹z mir’in mu vak - ad›y la Kay se ri’de de ku rul du. Baş kan l› ğ› -
kat bir iş ga li es na s›n da bi le din daş la r› m› - na Se yi de Ha n›m ge ti ril di.
za ne ha ka ret ler ya p›l d› ğ› n› gö rü yo ruz. Ana do lu Ka d›n la r› Mü da fa a-i Va tan Ce -
Hâl bu ki biz da ha is tik lâ li ni mu ha fa za mi ye ti, Mil lî Mü ca de le’de ki fa ali yet le ri
eden, par lak bir ta ri he sa hip olan bir mil - ara s›n da za man za man Pa di şah’a, Sad ra -
le tiz. Hü la sa hem şi re le rim, bi zim için ya zam’a, Da hi li ye Na z› r›’na, ‹s tan bul Hü -
ölüm ya is tik lâl! Bu nu dü şü ne rek “Ana - kü me ti’ne, ba z› ku ru luş la ra ve ya ban c›
do lu Ka d›n la r› Mü da fa a-i Va tan Ce mi ye - dev let tem sil ci lik le ri ne, ya ban c› dev let
ti” na m› ile s›rf ses i mi zi, mem le ke ti mi zi baş kan la r› na, ‹s tan bul’da ki ‹ti laf Dev let -
par ça la mak is te yen le re işit tir mek için de - le ri tem sil ci le ri ne ya z› ve pro tes to lar
lâ le ti niz le bir ce mi yet teş kil et me ye ka rar gön der miş tir. Gön de ri len ya z› lar da, ge -
ver dik. Bu ce mi yet, s›rf müş te rek hu ku - nel lik le yur du mu za ve mil le ti mi ze ya p› -
ku nu zu mü da fa a ede cek tir. Mem le ke ti - lan hak s›z l›k la r›n dü zel til me si ama c›y la
mi zin mu kad de ra t› bel li olup sulh im za ge rek li gi ri şim ler de bu lu nul ma s› is ten -
edi lin ce ye ka dar bu ce mi yet de vam ede - miş tir.
cek tir. Mem le ke ti mi zin mu ha fa za s› için Yur dun her ye rin de ol du ğu gi bi Kay se -
ne lâ z›m ge lir se her şe yi ya pa cak, bü tün ri’de de her ke sin ka r›n ca ka ra r›n ca, çam
yap t›k la r› n› ve ya pa cak la r› n› yi ne si zi sa k› z› ço ban ar ma ğa n›, elin den ge len
top la y›p ha ber dar ede cek ve re yi ni zi ala - don, göm lek, ço rap, ayak ka b›, er zak ne
cak t›r. Bu Ce mi yet ef ra d› n›n he yet-i ida - ve re bi li yor sa Ce mi yet’e ver me si için yar -
re si on al t› ki şi den iba ret ola cak t›r. Kim - d› ma çağ r› l› yor du. Bu yar d›m la r› Kay se -
le ri in ti hap et mek is ter se niz me mu rin ve ri’de Ce mi yet ad› na Fe ri de Güp gü poğ lu
yer li ha rem le rin den in ti hap edi niz. Yal - top lu yor du. Ye ni Gün (Ana do lu’da) ga -
n›z, si zin hu ku ku nu zu müm kün ol du ğu ze te si* (ad› n› son ra dan Cum hu ri yet ola -
ka dar mü da fa a ede bi le cek li ya kat te ha - rak de ğiş tir di) 17 Ey lül 1921 ta ri hin de
n›m lar ol sun. Mak sad-› te şek kül mem le - Kay se ri’nin baş kent ya p›l ma s› ha z›r l›k la -
ke tin mü da fa as› d›r. He men Ce nab-› Hak r› için Tür ki ye Bü yük Mil let Mec li si ta ra -
te şeb bü sü müz de mu vaf fak bil-hayr ey le - f›n dan Kay se ri’de mü fet tiş lik gö re viy le
sin. Âmin” gö rev len di ri len Hak ka ri Me bu su Mah zar
8 Ara l›k 1919 ta ri hin de, ‹ra de-i Mil li ye Mü fit (Kan su) “Kay se ri ve Yö re sin de
ga ze te si ay n› gün, on be şin ci sa y› s›n da Mil lî Mü ca de le için ya p› lan ça l›ş ma lar”
Ce mi yet’in ku rul du ğu nu Türk ef kâr-› hak k›n da ki söy le şi de şöy le di yor: “Ge çen
umu miy ye si ne ilan et ti. Bu Ce mi yet’in haf ta bu ra ya ya ni Kay se ri’ye bir-iki sa at -
mer kez ve şu be le ri nin fa ali yet le ri ni, ge - lik me sa fe de ki bir köy den elin de ki bas to -
rek He yet-i Tem si li ye ge rek se An ka ra nu na yas la na rak yü rü yen ve di ğer elin de
Hü kü me ti hat ta Os man l› Hü kü me ti de bir boh ça c›k ta ş› yan, is mi nin Gül süm ol -
ta n› m›ş t›. du ğu nu söy le yen muh te rem Ana do lu va -
Ce mi yet Ni zam na me si’nin 1. mad de sin - li de si ne, k›z g›n gü neş al t›n da bir sa at tir
de: “Mer ke zi Si vas’ta ol mak üze re ve bü - yol yü rü yen bu ana ya; ne re ye git mek te
tün Ana do lu’nun icap eden ma hal le rin de ol du ğu nu ve elin de ki nin ne ol du ğu nu
bi rer müs ta kil şu be le ri bu lun mak üze re sor du ğum za man; ‘Ne re ye ola cak oğul,
‘Ana do lu Mü da fa a-i Hu kuk Ce mi ye ti’ k› z› m›n çe yi zin den şu don la r›, şu göm -
na m›y la bir ce mi yet te şek kül et miş tir.” lek le ri Kay se ri’ye gö tü rü yo rum. Ben şe -
de ni yor du. hit ana s› y›m fa kat di ğer as ker ler de ev la -
Mus ta fa Ke mal Pa şa, “Ana do lu Mü da fa - d›m d›r. On la ra çam sa k› z› ço ban ar ma -
a-i Hu kuk Ce mi ye ti”nin şu be si bu lu nan ğa n› ola rak ve re ce ğim. Giy sin ler de di ni -
il, san cak ve ka za la ra ta mim ler gön de re - mi ze, ül ke mi ze sal d› ran düş ma na sal d›r -