Page 146 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 1

148 / ÂŞI KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹

Bu ne eğ ri ba kış de ve kin li yar. rat t›. Otuz ya ş›n da iken mem le ke ti ni terk
* ede rek ta bur ima m› gö re viy le or du ya ka -
Sev di ğim bir me lek muh kem dir di ni. t› lan şa ir, bir da ha Kay se ri’ye dön me di.
Bir ta ze fi dan dır on üç tür si ni. Şi ir le rin de ah la ki de ğer le rin za y›f la ma s› -
De ğil Tar sus, Ada na’yı Mer sin’i na si tem ve ›s t› rap hâ kim dir.
Âsi tan’ı yak tın pek el van lı yar. Ga zel, ka len de ri, se mai ve koş ma tar z›n -
* da 100’ün üze rin de şi ir b› rak t›. 1930 y› -
Him me tî der: Se ni sa dık sa nır dım. l›n da ve fat et ti ği sa n›l mak ta d›r.
Bun ca yıl dır ate şi ne ya nar dım. EM‹R KALKAN
Bin gü zel için de gör sem ta nır dım.
Ey âfet ba kış lı Gür cis tan lı yar. ÂŞIK KE REM
Kay nak ça: Rasim Deniz Özel ktp. Seyit Ömer Ke rem ile As l› hi kâ ye si nin baş kah ra ma n›
Efendi Yazma Şiir Mecm’uas›. V. (26b, 34b, olan Âş›k Ke rem’in XVI. yüz y›l da ya şa d› -
36a, 42b, 45b, 47b, 49b, 52b, 57ab, 66a, 69b, ğ› ka bul edil mek te dir. ‹s fa han Bey’inin
70a-71b, 82b.); Yazma Emrah Kitab›. V. 93a; oğ lu ve as›l ad› Ah met Mir za olan Ke -
Âş›k Sâmî, Şiir Mecmu’as›. (V.16a, 20b, 21a, rem, Ke şiş’in k› z› As l›’ya sev da lan m›ş t›r.
27b, 29b, 31b, 32a, 36a, 38a, 38b, 39b, 45b,
46a; Cönk.1. V.25b; Cönk. Yazma, Âş›k Hasan Ara la r›n da ki din far k› yü zün den bir tür lü
V; Yazma tamam› Himmetî Şiirleri; Rasim bir bir le ri ne ka vu şa maz lar. Ke şiş, As l›’y›
Deniz’in bas›lmam›ş Kayserili Himmetî ve Rüştî Azer bay can’dan Ana do lu’ya ka ç› r›r. S› ra -
Kitab›. s›y la Hoy, Su şi, Gen ce, Re van, Acuz, Ç›l -
RASİM DENİZ d›r, Şer ki, Kel be gi bi yer le ri ge çip Ol tu,
Nar man, Be ya z›t ve Ba yat’a, ora dan da
ÂŞIK İB RE Tİ Van’a ula ş›r lar. Ana do lu’nun bir çok şe -
Halk şa i ri (Sa r›z/K›r k›s rak, 1920 - ‹s tan - hir, ka sa ba ve kö yün de bu ta kip de vam
bul, 5 Ka s›m 1976). As›l ad› H› d›r Gü - eder ken Ke şiş, As l›’y› Kay se ri’ye ge ti rir.
rel’dir. Âş›k l›k ge le ne ği nin yo ğun ol du ğu Ke rem de en ya k›n ar ka da ş› So fu ile Kay -
bir çev re de bü yü dü. Sa za ve sö ze olan se ri’ye ge lir. As lı’ya ulaş mak için As lı’nın
me ra k›y la şi i re baş la d›. Sü rek li oku ya rak diş çi lik ya pan an ne si ne diş le ri ni çek tir -
ken di ken di ni ye tiş tir di. Cem ler de din le - mek is ter. As lı’nın diz le ri ne ya tan Ke rem
dik le ri, de de ler ve za kir ler den öğ ren dik - bi raz da ha faz la yat mak için otuz iki di şi -
le riy le bil gi si ni pe kiş tir di. 18 ya ş›n da ev - ni tek tek çek ti rir. As lı onu ta nır, fa kat il -
len di. Alt› ço cu ğu ol du. Köş ker lik, ter zi - gi siz dav ra nır. O za man Ke rem aş kı nın
lik, diş çi lik, bağ la ma ya p› m› ve ma den ci - ya rı sı nı As lı’ya ver me si için Tan rı’ya du a
lik gi bi çe şit li iş ler le ge çi mi ni sağ la d›. Bir eder. Dua sı ka bul olur. O da aşk ate şiy le
sü re Sa r›z’da son ra El bis tan’da fo toğ raf - yan ma ya baş lar. Fa kat Ke şiş Ke rem’i ya -
ç› l›k yap t›. 1967’de ‹s tan bul’a gö çe rek ka la tır. Da ha son ra Kay se ri Bey’i, Ke -
bu ra ya yer leş ti. De ği şik ko nu la r› iş le di ği rem’in ‹s fa han Ha n›’n›n oğ lu ol du ğu nu
şi ir le ri hem ken di si hem de baş ka sa nat - an lar ve bir za man lar hiz me tin de bu lun -
ç› lar ta ra f›n dan ses len di ril di. ‹s tan bul’da du ğu ‹s fa han Ha n›’na hür me ti var d›r ve
top ra ğa ve ril di. Ke rem’e yar d›m c› ol ma ya ka rar ve rir.
EM‹R KALKAN Ke şiş’e k› z› n› Ke rem’e ver me si ge rek ti ği -
ni söy le yen Kay se ri Bey’i, k›rk gün k›rk
ÂŞIK KÂ ŞİF ge ce dü ğün ya p›l ma s› n› em re der. Ke şiş,
Şa ir (Ko ca si nan/Bar sa ma, 1865 - 1930). k› z› n›n Ke rem’le ev len me me si için As -
As›l ad› Meh met’tir. Kay se ri’nin mer kez l›’ya si hir li bir ge lin lik di ker. Ke rem, el bi -
köy le rin den ye ni ad› Ça vu şa ğa olan Bar - se nin düğ me le ri ni çöz me ye ça l›ş t›k ça
sa ma Kö yü’n de doğ du. Din eği ti mi gö re - düğ me ler ken di li ğin den tek rar ilik le nir.
rek ha f›z ol du. ‹ki kez ev le nen şa i rin iki Ni ha yet Ke rem’in ağ z›n dan ç› kan bir
eşi ve on bir ço cu ğu da ken di sin den ön ce “ah” son ra s›n da bir ateş ç› kar ve Ke rem
öl dü. Bu, Kâ şif’in iç dün ya s›n da onul maz ya nar tu tu şur. Kay se ri Bey’i, yap t› ğ› sor -
ya ra lar aç t›, ka ram sar l›k ve asa bi yet ya - gu la ma dan son ra Ke şiş’i öl dür tür. As l›,