Page 147 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 1
P. 147

KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹                               ÂŞI / 149


                                               Tut maz idin bir fa ki rin eli ni
                                               Sor maz idin yok sul la rın hâ li ni
                                               Ha ram he lal ka zan dı ğın ma lı nı
                                               Şu fâ ni dün ya ya dök müş gi der sin

                                               Ma lın var dı yük sek ler de uçar dın
                                               Mec lis ler ku rup da bâ de içer din
                                               Atı na bi nip sa ğa so la ko şar dın
                                               Şim di ka ra ye re kon muş gi der sin

                                               Dert li Ke rem der nic’olur hâ lim
                                               Ba na sen den ol du ey kan lı zâ lim
                                               Hiç va de ye bak maz eri şir ölüm
                                               Ecel şer be ti ni iç miş gi der sin
                                                Kay nak ça: Ali Duy maz, Ke rem ile As l› Hi kâ ye si
                                               Üze rin de  Mu ka ye se li  Bir  Araş t›r ma,  An ka ra
                                               2001; Mus ta fa Ne ca ti Ka ra er, Ke rem ile As l›, ‹s -
                                               tan bul 1985; Ef la tun Cem Gü ney, Ke rem ile As -
                                               l›, ‹s tan bul 1959; TDEA, C. 5, s. 284.
          Kerem ile Aslı (Güzin Mutluç minyatürü)             S. BURHANETTİN AKBAŞ

                                              ÂŞIK KUL EFEN Dİ
           k›rk gün Ke rem’in kül le ri ba ş›n da bek ler.  Halk şa i ri (Sa r›z/Ako luk, 1918–). As›l ad›
           Saç la r› n›  sü pür ge  edip  kül le ri  sü pü rür -  Efen di Ay d›n’d›r. Okul eği ti mi gör me di.
           ken kül le rin için den ç› kan ateş le saç la r›  Kur’an kurs la r› na de vam et ti. Ken di ça -
           tu tu şur  ve  As l›  da  ya nar,  kül  olur.  Ke -  ba la r›y la Arap ça öğen di, di nî ve ta sav vu -
           rem’in en ya k›n ar ka da ş› So fu, Ke rem ile  fi bil gi le ri ni ar t›r d›. Yur dun de ği şik böl -
           As l›’n›n kül le ri ni Er ci yes Da ğ›’nda bir ye -  ge le rin de  in şa at  iş le rin de  ça l›ş t›.  Kü çük
           re gö mer. Kay se ri Bey’i, So fu’yu Er ci yes  yaş ta  şi ir  yaz ma ya  baş la yan  Âş›k  Kul
           Da ğ›’n›n  etek le rin de  kül le ri  göm dü ğü  Efen di, şi ir le rin de da ha çok, di nî ve ah la -
           yer de bu lur, onu şeh re ge ti rip ev len di rir.  ki öğüt le re yer ver di.
           Âş›k Ke rem’in Kay se ri üze rin de ki et ki si,  Eser le ri:  De yiş ler (1957),  Eh li  Ay d›n
           özel lik le  Kay se ri  mu si ki sin de  “Ke rem”  (1973)
           ad› ve ri len iç li bir Türk halk mü zi ği tav -           EM‹R KALKAN
           r›y la  de vam  et mek te dir.  Kay se ri li  şa ir
           Mus ta fa  Ne ca ti  Ka ra er*, Âş›k  Ke rem’in  ÂŞIK KUL MUS TA FA
           ef sa ne vi  ha ya t› n›  Ke rem  ile  As l› isim li  Saz şa i ri (Ye şil hi sar/Kuş çu, 1965–). As›l
           man zum  hi kâ ye de  ele  al d›.  Kay se ri  ağ -  ad› Mus ta fa Da na c›’d›r. ‹l ko kul me zu nu -
           z›n da  “Ke rem  gi bi  yan mak”,  “Ke rem’in  dur. Ba ba s› n›n er ken ve fa t› üze ri ne ai le -
           ar pa  tar  la s› na  dön mek”  gi bi  de yim le rin  nin  ge çi mi ni  kar ş› la mak  zo run da  kal d›.
           bu lu nu şu da Âş›k Ke rem’den ka lan ha t› -  He nüz ço cuk yaş la r›n da ha ya ta at›l d›. ‹n -
           ra lar ola rak ka bul edi lir. Ke rem’in şi ir le -  şa at ve ta r›m iş le rin de ça l›ş t›. Saz çal ma -
           rin de me kân ola rak Kay se ri geç ti ği gi bi  y› ken di ken di ne öğ ren di. 18 ya ş›n da böl -
           Kay se ri’de ya şa d› ğ› olay la r› an lat t› ğ› şi ir -  ge âş›k la r› n›n ara s› na ka t›l d›. Ge le ne ğin
           le ri de var d›r. Ke rem’in Kay se ri’ye va r›n -  ku ral la r› n›  us ta s›  Âş›k  Mey da nî’den  öğ -
           ca  gör dü ğü  zen gin  bir  ada m›n  ce na ze si  ren di. Mah la s› n› ya zar Emir Kal kan ver -
           için söy le di ği tür kü şöy le dir:  miş tir.
                                               K› sa  za man da  ül ke  ge ne lin de  ta n› nan
           Mal sa hi bi ni ce gör dün hâ li ni  Kul Mus ta fa ar› du ru di li, sa z› ve sö züy le
           Fe lek pen çe si ne düş müş gi der sin  gü nü mü zün ara nan âş›k la r›n dan bi ri dir.
           Be ğen mez din tür lü li bas giy me yi  Sa it Eser, Can Ozan, ‹s ma il Ta şar ve Ab -
           Şim di ür yan ce set ol muş gi der sin  dul lah Öne ri gi bi genç ozan la r› da ge le -
   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152