Page 399 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 1
P. 399

400 / ÇİV                           KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹

                                       ölü mü ne çok üzül dü ve Gâ lib Bey’e ya -  MÜS TE ZÂD
                                       ra ş›r bir ce na ze me ra si mi dü zen le di, Ha -  Âh gör mez olay dım se ni ey göz le ri fet tân
                                       c› ‹z zet Pa şa Ca mi i’nde ki Ke çe ci za de ‹z -      Kıl dın be ni sû zân
                                       zet Mol la’n›n ya n› na def net ti.  Yok haş re ka dar bel ki de ta’mî ri ne im kân
                                       Gâ lib’in  ölü mü  üze ri ne  Ah med  Rem zî            Gön lüm evi vî rân
                                       De de’nin yaz d› ğ› ta rih man zu me si:  Ben sâ bi tim ey mâh-ı me lâ hat bu ma kar da
                                                                                               Sen hâl-i se fer de
                                       ‘Ahd-i dil ber de ve fâ var ise de yok gi bi dir  Birkaç ge ce ol dun ufuk-ı aşk da tâ bân
                                       Has te-yi hic re şi fâ var ise de yok gi bi dir        Son ra yi ne pin hân
                                                                            Hâ tır da du rur nâz ile tev cîh-i hi tâ bın
                                       Bir işâ ret gö ze dir câ nı fe dâ ya ‘âşık             Nûş-ı mey-i nâ bın
                                       Tîğ-ı eb rû da ce fâ var ise de yok gi bi dir  Hâ tır da du rur sen le ge çen bezm-i fü rû zân
                                                                                             Ser mest-i ga zel-hân
                                       Sıh hat ü ser ve te vâ bes te ci hâ nın zev ki  Sen rûh-ı mü cer red gi bi kar şım da hü vey dâ
                                       Deh re gel mek de sa fâ var ise de yok gi bi dir        Ben ‘âşık-ı şey dâ
                                                                            Sen nûr-ı mü ces sem gi bi nâ zân u hı râ mân
                                       Zâ hi rin den ola maz bâ tı nı zâ tın ma’lûm          Ben vâ lih ü hay rân
                                       Öy le bir fenn-i ha fâ var ise de yok gi bi dir  ‘Atf-ı na zar it dik çe ba na mül te fi tâ ne
                                                                                               Pür-nûr idi hâ ne
                                       Git di Gâ lib da hı pey rev mi arar sın Rem zî  Ger miy ye ti kal be do ku nan var ise bir ân
                                       Kay se ri’de ‘ure fâ var ise de yok gi bi dir           Zül fün di pe rî şân
                                                          H 1324 (M 1906)   Bir vech ile kan maz dı le bim bû se le rin den
                                                                                               Ey âfet-i pür-fen
                                       Sâ mih Fet hi Bey ise şu ta rih bey ti ni düş -  Bâ li ni me lâ hat de idüp rû yı na im’ân
                                       müş tür:                                               İt dim Hakk’a îmân
                                                                            Âh gör mez olay dım gi de cek sin fa kat ey
                                       Bir ge lir böy le gü her sah ne-i tâ rî he di rîğ                  rûh
                                       Sön di Gâ lib gi bi bir nûr-ı ne zîh-i ‘ir fan        Ben mey yit-i bî-rûh
                                                          H 1324 (M 1906)   Ben nâr-ı fi râ kın ile şim den ge ri sû zân

                                                                                                ‘Aş kın ile nâ lân
                                       ‹b nü le min  Mah mud  Ke mâl  ‹nal’›n  Ah -  Al bâ ri bu şi’r-i te ri ey nahl-i se men ber
                                       med  Rem zî  Efen di’den  nak len  ver di ği            Hıfz ey le be râ ber
                                       bil gi le re  gö re  eser le rin de  “‹b ni  Sey yid  An Gâ lib-i şû rî de ni rah met ana her ân
                                       Gâ lib” mah la s› n› kul la nan Gâ lib’in hiç -     Nu’mân da ga zel-hân
                                       bi ri de ya y›m lan ma m›ş eser le ri şun lar d›r:
                                       Mü ret tep  Di van, Mes ne vî  Ter cü me si:  Kay nak ça: Gü ven, Kay se ri’de Mec mua lar, s. 112;
                                                                            Sa toğ lu,  Kay se ri  Şa ir le ri,  s.  103-107;  Kök sal,
                                       Mev lâ nâ’n›n  Mes ne vî’si nin  bir  k›s m› n›  KDŞ, s. 230-240. ‹b nü le min, SATŞ C.1, s.453-
                                       man zum ola rak ter cü me et miş tir, Ah se -  456.
                                       nü’l-ka sas: Bir kaç yüz be yit lik bir Yû suf             ATABEY KILIÇ
                                       ve Ze lî hâ k›s sa s›, Fe zâ’il-i Ey yâm ve Le -
                                       yâ lî-i  Mü bâ re ke: Ta mam lan ma m›ş  bir  Çİ Vİ Cİ ZA DE HA LİS ZE Kİ
                                       eser dir, Ter ce me-i  Bâ net  Su ad, Şerh-i  Eği tim ci,  ga ze te ci  (Kay se ri,  1883-1927).
                                       Naz mü’l-Fe rîd: Ah med Rem zî Efen di’nin  Çi vi za de Sey yid Efen di’nin oğ lu, Çi vi ci -
                                       Fars ça  ka ide le rin den  bah se den  120 be -  za de Gâ lib Bey’in kar de şi dir. ‹lk, or ta ve
                                       yit lik man zum ese ri nin şer hi.   li se tah si li ni Kay se ri’de ta mam la d›. Yük -
                                       Re şid Akif Pa şa’y› öven “Se pî de-dem ki  se köğ re nim için kar de şi Gâ lib Bey’ le ‹s -
                                       olup dâ ver-i erî ke-i nûr / ‘Uluvv-i şân ile  tan bul’a  git ti.  Hür ri yet çi ler le  iliş ki si nin
                                       maş r›k da şû le-pâş-› zu hûr” bey tiy le baş -  bu lun ma s›  ne de niy le  bu ra da  faz la  ba r› -
                                       la yan 99 be yit lik ka si de si ol duk ça be ğe -  na ma d›  ve  Kay se ri’ye  dön mek  zo run da
                                       nil miş tir.                         kal d›. Kay se ri’de il ko kul öğ ret me ni ola -
                                       Şi ir le ri ne ör nek ol mak üze re bir müs te -  rak dev let hiz me ti ne gir di (1903). On y›l -
            Çivicizade Halis Zeki
            (G. Çivicioğlu)            za d› n› aşa ğ› ya al› yo ruz:       l›k il ko kul öğ ret men li ğin den son ra Kay -
   394   395   396   397   398   399   400   401   402   403   404