Page 442 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 1
P. 442

KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹                               DER / 443


           (Şe bin ka ra hi sar)  ve  Ku düs  Şap ha ne si’n -
           den te min edilir di. Kay se ri’ye şap ve ma -
           z›  ge tir mek  ve  bu nun  ti ca re ti ni  yap mak
           için ruh sat al mak ge rek ti ğin den bu mad -
           de le rin  ti ca re ti ni  ya pan  bir  tüc car  s› n› f›
           or ta ya ç›k m›ş t›r. Deb bağ l›k ko nu su Kay -
           se ri’de  ol duk ça  önem li  bir  sa nat  ola rak
           kar ş› m› za ç›k sa da şe hir de ki deb bağ es -
           na f› Mar sil ya deb bağ l›k usu lü ne vâ k›f ol -
           ma d›k la r›n dan, ima lat la r› an cak sa r›, si -
           yah ve k›r m› z› sah ti yan la boz me şin den
           iba ret  ol muş tur.  An cak  bu nun la  bir lik te
           Kay se ri, sah ti ya n›n, me şin ve sa r› sah ti ya -
           n› n›n en iyi le ri nin üre til di ği yer ler den bi -
           ri si  ol muş tur.  Kay se ri’de  üre ti len  sah ti -  XX. Asrın başında deri işleyen debbağ esnafı (Müderrisoğlu, Yoksulların Zaferi)
           yan, ge nel ola rak ki raz vak ti Kay se ri De -
           ri si’n den,  Si vas  ve  Arap kir  de ri le rin den  DER VİŞ OS MAN
           ol mak üze re ken di içe ri sin de s› n›f la ra ay -  Mu ta sav v›f, âlim ve şa ir (Kay se ri, ? - ‹s tan -
           r›l m›ş t›r.  Ga yet  te miz  ve  gü zel  sah ti yan  bul, 1684). Do ğum ta ri hi bi lin miyor. Gül -
           imal et mek için da ha faz la ma z› kul lan -  şe nî Ta ri ka t›’n dan d›r. 1634’te Üs kü dar’da
           mak ve emek sarf et mek ge rek miş tir. Ör -  Aba za  Şey hi  Sey yid  Ab dür ra him  Efen -
           ne ğin iyi de re ce imal edi len 75 ta ne sah ti -  di’ye*, şey hi ölün ce Şeyh Ab dü la had Nû rî
           yan için 11 bat man ma z› ya ih ti yaç du yul -  Efen di’ye bağ lan d›. Da ha son ra il mi ye yo -
           muş tur. Kay se ri’de imal edi len sah ti yan -  lu nu se çe rek Bos tan za de Yah ya Efen di’nin
           lar  dört lü  ve  beş li  de met ler  hâ lin de  pa -  yar d›m c› s› ol du. Şeyh Şem sî Pa şa Tek ke -
           ket len miş tir.  Üre ti len  sah ti ya n›n  şe hir  si’nde şeyh ve cu ma vai zi, ar d›n dan Ter cü -
           hal k› ve ci var ka za la r› n›n ih ti ya c› d› ş›n da  man Yu nus Tek ke si şey hi ola rak ta sav vu fi
           ka lan la r›,  sah ti yan  sa hip le ri  ta ra f›n dan  ça l›ş ma lar  yap t›.  ‹lim de  bel li  de re ce le ri
           sah ti yan tüc car la r› na sa t›l m›ş t›r. On lar da  geç tik ten son ra Kay se ri’de Sa ha bi ye Med -
           sa t›n al d›k la r› sah ti yan la r› baş kent te “se -  re se sin de mü der ris ola rak gö rev len di ril di.
           men-i mis li ve k›y met-i ad liy le”, ya ni ra -  Bir müd det son ra tek rar ta sav vu fa yö ne le -
           yiç  be del le  di ki ci  es na f› na  sat m›ş lar d›r.  rek ‹s tan bul’a dön dü ve Üs kü dar’da Şem -
           Kay se ri’den ih raç olu nan mad de le rin ba -  sed din Pa şa Ca mi i’nde va iz lik ve tek ke sin -
           ş›n da ko yun, ke çi, oğ lak, ku zu, man da ve  de şeyh lik yap t›. Kab ri ‹s tan bul’da d›r.
           s› ğ›r  de ri siy le,  iş len miş  kürk,  av  de ri si,  Der viş Os man, di nî şi ir le riy le şöh ret ka -
           me şin, sah ti yan ve ba ğ›r sak yer al mak tay -  zan d›. Za ma n›n da, şa ir li ği ve do la y› s›y la
           d›.  Sah ti yan  tüc car la r› n›n  sa t›n  al d›k la r›  şi ir le ri övül dü. Şi ir le ri “‹lâ hi yât-› Der vîş
           sah ti yan la r› sa de ce ‹s tan bul’a ra yiç fi yat la  Os mân” is miy le kay de dil di.
           gön der mek zo run day d› lar. Çün kü bu ko -
           nu da ç› kar t›l m›ş bir ni zam na me var d›. ‹s -  Zi yâ lar vir di nû rıy la dil ü câ na se her zik ri
           tan bul’a sevk edi len sah ti yan lar da ha çok  Sa fâ lar bahş idüp vasl it di Süb hân’a
           ayak ka b› ya p› m›n da kul la n›l m›ş ve ‹s tan -           se her zik ri
           bul hal k› n›n ayak ka b› te min et me ko nu -
           sun da  s› k›n t›  çek me le ri  is ten me miş tir.  Se her de bül bül-i şû rî de veş ef gâ na
           Do la y› s›y la sa t›ş ko nu sun da böy le bir s› -            baş lat dı
           n›r la ma ge ti ril me si ka ç› n›l maz ol muş tur.
                                               Gö nül mül ki ni dön dür di gü lis tâ na
           Kay nak ça: ‹h sa noğ lu  (ed.),  Os man l›  Dev le ti,  s.  se her zik ri
           635-636;  Meh met  Me tin Hü la gü,  “Kay se ri’de
           Sah ti yan  Üre ti mi”,  Er ci yes  Üni ver si te si  Sos yal
           Bi lim ler Ens ti tü sü Der gi si, (Güz 2002), S. 13, s.  İriş di bir ha ber il hâm-ı Mev lâ’dan
           1-18.                                                        dil ü câ na
                                YAYIN KURULU    Ki vâ kıf ey le di es râr-ı sul tâ na se her zik ri
   437   438   439   440   441   442   443   444   445   446   447