Page 107 - seyrani_siir_yarismasi
P. 107
TÖVBELER KAN İÇİNDE
A ydın Ze yfeoğl u
atın gövdesinden yürürdüm yalnızlığa
bu bataklığa suâlsiz düştüm
satmaktan geçtim de geçinmek için
hayatımı satmışım otuz beş yıl
habersizim
yollar eskidikçe vedalar yaşlanır
hüzün mısraya dayanır
yazgısı kuşatılan yolcular
gülünce bahtiyar olur
sevdikçe mezar
yan masadan baktık dünyaya hep
ondandır her maviyi gökyüzü zannetmemiz
dirhemi kesilen dünyanın yolcusu olmak
gereği düşünülmüş ızdıraptır
ve gayrı safi milli sayılmıyor
vicdan ağzında tükettiklerimiz
kendini karanlığa gömenler
kendine de müsait değil
geldim de görünemedim ilk ve son
tarafından tarafıma kusturulan nefs
ben bu vicdansız gecelerden
kendimi çıkardım
avcuna bıraktığım yaş
ömrüme konuşlanan kış şimdi
sevmek gelmenin incitilmiş hali
zamandan muaf yaşayan ölüler
iki gün yası tutulan
unutulur üçüncü gün
107
