Page 183 - seyrani_siir_yarismasi

Tüm karartılmış kıta.
Kulaklarda bitmeyen sada.
İçime dizdim sizi, melamet makamına.
İslam coğrafyası: Merhemi olmayan yara…
Fıskiyeli yalnızlar diktiniz şehirlerin ortasına.
Kimsenin olmadığı yan yana.
Herkes odun taşıyor bu yangına.
Ve çıra Avrupa.

Ortadoğu
Unutulmuş perde, kirli ayak.
Osmanlının kürek kemiği.
Üflense de o topraklardan bir pazar çıkmaz.
Cumartesi asla.
Cuma: İşte o Havva.
Vadedilmiş günah.
Bitmeyen dava.

c. Bekleyiş
Biz sürekli gurbeti kovalayan çocuklar
Daima koşan kendinden habersiz
Mezarlar kazıyoruz ölüme uzak
Savaşlardan dönüyoruz nefersiz

Mazisi ölmeyen şehir Şam
Oyuncakları kaldır artık uykudan
Çöktü fevran, geldi bir devrin sonu
Evveli yutuyor ahir zaman
Bir kervan bekliyor Ortadoğu
Susuz kuyuyu bulan
Eve ölüm getiren bir baba
Artık bulmak istemiyor.
Toprağı bol olmuş çocukları sofrada
Ortadoğu, gelecekler diye bekliyor hala.
Ve sükuneti seçiyor dünya.

183