Page 74 - seyrani_siir_yarismasi

SEVGİLİ
Gü ven Al tın

Ben bu aşkın çilesini
Yanar çektim tüter çektim
Yedim gonca sillesini
Bülbül gibi öter çektim
…. Seyrani

Sen gittin gideli açmıyor şakağımda gül
Umudum yok sevgili, yarınlar uzak bana.
Bir yangındı gidişin, ne toz bıraktı ne kül
Hatıralar cellât, yaşamak hep tuzak bana.
Sen gittin gideli açmıyor şakağımda gül
Şimdi senden ayrı nefes bile yasak bana.

Senden sonra yaralı bir nakış kaldı bende
Gidişinde düğümlendi an, dermanım yandı.
An an tazelenen bir kara kış kaldı bende
Yıkıldı evim, barınağım, limanım yandı.
Senden sonra yaralı bir nakış kaldı bende
Tüm gerçeklerim yalan oldu, yalanım yandı.

Yandı her ânım yokluğa savrulan kum gibi
Hummalı bir yolum şimdi sevgili, can verem.
Acılar yaşlı gözlerimde kor, zakkum gibi
Bir yanım fırtına dolu, bir tarafım deprem.
Yandı her ânım yokluğa savrulan kum gibi
Son durağındayım ömrün, sanki bitmiş sürem.

Yokluğun kollarımda bir değil bin kıyamet
Bu yangının ortasında ruh harap, ten harap
Acının ayetleri yüzümde demet demet
Aşk çıkmazında amansız kaybolan can harap
Yokluğun kollarımda bir değil bin kıyamet
Gecem harap, günüm harap, sensiz her an harap.

74