Page 131 - turk-siirinde-kayseri
P. 131

Mµ»ÊµË Sµ¼·Ê K²¶²Ð²’¾¿¾ (T²È¼Ç´Ç¾¼Ç H·Ð¶Ä¾Å) Ş··¶¼µ¶·¾½µ K²³´µ¶·
            rağmen şar anlaşılamamaktan yakınır ve terk– dyâr etmek ster. “Yol Ver Ercyes”
            şr bu duyguların harmanlandığı lrk br şrdr.




               Yol Ver Ercyes
               Çok ller dolaştım, çok dağlar aştım
               En sonra gelp de sana ulaştım.
               Burada anlayan yok derdm, şaştım.
               Yol ver, gdeceğm, yol ver Ercyes!
               Sevgden bahsettm şehvet sandılar,
               Göğsüne takılan göze kandılar;
               Yandılar Hcrânî, bunda yandılar,
               Yol ver, gdeceğm, yol ver Ercyes!
               (D. D. s. 25)

               Hcrânî hakkında, onu daha yakından tanıtacak başka yazıların yazılması temen-
            nsyle sözlermz noktalıyoruz.



                                            KAYNAKLAR

                        Kalkan, Emr,  Çağlar Boyunca Kayser Şarler, Kayser 1998.
                Karaca, Mehmet Selm,  Dertl Dertl, İstanbul 1962.
                Karaca, Mehmet Selm,  Sevmek, İstanbul 1962.
                    Satoğlu, Abdullah,  Kayser Şarler, Ankara 1970.
                    Satoğlu, Abdullah,  Kayser Ansklopeds, T. C. Kültür Bakanlığı Yay.,Ankara
                                     2002.
                       Sıvacı, Ahmet,  Kayser Güldestes, Kayser 2000.
                  Yahyabeyoğlu, Asım–   Kayser Ercyes ve Çevres Üstüne Yazılmış Şrler Antolojs,
                    Abdullah Satoğlu,  İstanbul 1958.














                                                                                    131
   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136