Page 40 - turk-siirinde-kayseri

S²·Ë Öõ¶ | T¹¶± Ş··¶·¾½µ K²³´µ¶·
Remzî Dede’nn Allah’ın dnne bağlılığını ve bu dnn temslcler olan Müslümanların
çektğ acıları ortaya koymaktadır.

Kâ’be’snden de uzaklaştı zavallı Müslüman
Secde eden başlan çğner adüv vermez aman
Kalmasın mı yeryüzünde yâ dyânetten nîşân
Yâ Muhammed eyle sen mdâd Allah aşkına
(a.g.e. s. 102)
Dîvânında Hz. Ebubekr, Hz. Osman, Hz. Ömer, Hz. Al ve Hz. Hüseyn’e de şrler
yazan Remzî Dede, onları İslâm’a hzmetler ve Allah’a bağlılıklarıyla över. Aynı tevâzû
ve mahvyet–kâr tavır bu şrlernde de görülmektedr. Onların büyüklüklern ve
şahsî özellklern anlattıktan sonra onların da şefaatlerne mazhar olmayı ster. Hz.
Osman’ı anlattığı şrnde ona şöyle seslenr:

Aman Remzî gb âcz günah–kârım tebeh–kârım
Şefa’at sterm ey kân–ı hsân Hazret– Osman
(a.g.e. s. 40)

b. Tasavvuf:
Remzî Dede’nn hayat telakksn çevreleyen unsurlardan br de tasavvuftur.
Mevlevî br aleden gelen ve kends de Mevlevî olan Remzî Dede, bu tarkatın bütün
umdelerne sadakatle bağlıdır. Blhassa Mevlânâ Celâleddn– Rûmî’ye olan bağlılığı
ve muhabbet ler derecededr. Mevlânâ ve Mevlevîlkle lgl yazdığı şrlernde br
övgü ve davet tavrı dkkatmz çekmektedr:
Vâsıl olmak dleyen mertebe– vâlâya
Menzl– lâyı geçp varmak çn llâya
İntsâb etmeldr hâk– der– Molla’ya
Sığınan bâr–geh– Hazret– Mevlânâ’ya
Şüphesz nâ’l olur âtıfet– Mevlâ’ya
(a.g.e. s. 88)
Remzî Dede’dek Mevlânâ’ya bağlılık ler derecede hayranlığın yanı sıra sağlam
br “seyr ü süluk” ntsabıdır. Şu mısralar böyle br yargıya varmamızı destekler
mahyettedr:
Sâlk– şâh–reh– Hazret– Mevlânâyız
Bende– hân–kah–ı Hazret– Mevlânâyız
(a.g.e. s. 169)

40