Page 392 - 2 Cilt
P. 392

toplam  24  ayağın  beş  sahna  ayırdığı  düzen-   Kapalı  bölüm  taç  kapısında  geometrik  be-
                        lemeye  sahiptir.  Orta  sahnın  ortasına  kubbe   zemeli silme kuşakları ve bordürlerin yanı sıra
                        oturtulmuş, diğer bölümler sivri tonozlarla ör-  daha çok yüzeyi geometrik bezemeli rozet ka-
                        tülmüştür.  Orta  sahın,  kuzey-güney  doğrultu-  bartmaları yer alır.
                        sunda sivri tonozla örtülü iken, ikişerli yan sa-  Handa bezeme açısından dikkati çeken bir
                        hınlar doğu-batı doğrultusunda sivri tonozlarla   diğer  unsur  da  çörtenlerdir. Aslan,  boğa  başı
                        örtülüdür.  Ortada  oluşturulan  kare  tabandan   gibi örneklerin yanı sıra, insan-boğanın birlikte
                        üçgenlerle sekizgen gövdeye, sekizgenden de     ele alındığı çalışmaların da olduğu bu uygula-
                        pandantiflerle  kubbeye  geçilmektedir.  Kubbe   malar üç boyutlu tasarımlarıyla heykel formu-
                        dıştan pramidal bir külah ile örtülüdür. Barınak   na yaklaşan detaylar olarak kabul edilebilir.
                        bölümü doğu cephede dört adet, batı cephede üç     Malzeme ve teknik : Sadece ana taç kapı
                        adet mazgal pencere ve kubbe kasnağına açılan   kitabesinde  mermer,  hanın  beden  duvarları
                        dört adet pencereyle aydınlatılmaya çalışılmış-  ve üst örtüsünde kesme taş malzeme kullanıl-
                        tır. Fakat içerisi oldukça karanlıktır. Hanın batı   mıştır. Temel bölümündeki taşlar daha büyük
                        cephesinin en kuzeyindeki mazgal pencerenin     ölçüde tutulmuştur. Hanın genel olarak dış du-
                        üst bölümünden başlayan havalandırma baca-      varları  farklılık  göstermekle  birlikte  ortalama
                        sının çatıya kadar devam ettiği görülmektedir.   iki  metre  kalınlığındadır.  Hamam  bölümün-
                        Yapılan son onarımlarda bu baca ile diğer bütün   deki duvarlar daha ince olmakla birlikte diğer
                        bacaların üzeri betonla sıvanarak kapatılmıştır.
                                                                        odaların duvarları da dış cephe duvarlarından
                             Hol  bölümünde  yer  alan  sekiler  ortalama   ince tutulmuştur. Orijinalinde hanın üst örtüsü-
                        olarak  0.55-0.60  m.  yüksekliktedir.  Bu  seki-  nün toprak olduğu, 1958-1962 yılları arasında
                        lerin  bazılarına  bitişik  olarak  taştan  oyulmuş   Vakıflar  Genel  Müdürlüğü  tarafından  yapılan
                        hayvan yemlikleri yerleştirilmiştir.   Üst örtü-  onarımlarda kesme taş malzemeyle kaplandığı
                        yü taşıyan ayaklarda ve yemlik olarak oyulmuş   anlaşılmaktadır.
                        taş yalaklarda hayvanları bağlamak için açılmış    Hanın  bütün  duvarları  Selçuklu  dönemi
                        delikleri görmek mümkündür.                     yapılarında sıkça görülen dolgu duvar tekniği
                           Süslemesi : Karatay Hanı’nda süsleme tama-   kullanılarak inşa edilmiştir.
                        mıyla taş malzemeyle, taç kapılarda, çeşme, ey-    Kitabesi : Yapının avlu taç kapısındaki kita-
                        van kemeri ve mescit kapısı da yer almaktadır.  besi 1240-41, vakfiyesi ise 1247 tarihlidir.
                           Genişlikleri farklı bordürlerle çerçevelenen    Tarihlendirme  :  Eser  1241  yılında  inşa
                        avlu  taç  kapısında,  geometrik  ve  bitkisel  dü-  edilmiş olmalıdır.
                        zenlerin yanı sıra aralara serpiştirilmiş boydan
                        insan kabartmaları ile hayvan başları dönemin
                        sosyo-kültürel eğilimlerini de yansıtması bakı-    Kaynakça:
                        mından dikkat çekicidir.                           Ahmed bin Ali El Kalkaşendi, Sübhü-l A’şa,
                           Çeşme  eyvanının  bezemelerinde,  daha  çok   C. XIV, Beyrut, 1987.
                        küresel örtü elemanı olarak taçkapı ve mihrap-     Aksaraylı  Kerimeddin  Mahmud,  Selçukî
                        larda gördüğümüz mukarnasın yüzeyi sınırlayan   Devletleri  Tarihi  (Müsameret-al-Ahbar),
                        bir bordür bezemesi olarak kullanılması ilgi çe-  (Çeviri:  M.  Nuri  GENCOSMAN),  Ankara,
                        kicidir. Mukarnas nişleri arasına kabartma ola-  1943.
                        rak işlenen hayvan tasvirlerinin sayısının 12’den   Denktaş, Mustafa, Kayseri’deki Tarihi Su
                        fazla olması ve 12 hayvanlı Türk Takvimi’nde    Yapıları  (Çeşmeler-Hamamlar),  Kayseri,
                        yer alan bazı hayvanların burada yer almaması   2000.
                        ise bu bağlantıları güçleştirmektedir. Öte yandan   Erdmann,  Kurt,  Das  Anatolische  Kara-
                        eyvan kemerinin avluya bakan cephesine işlenen   vansaray des 13. Jahrhunderts, I, II. Berlin,
                        ve döneminin en büyük tasvirleri olan ejderlerin   1962.
                        girişi  koruyan  bekçi  sembolüyle Asyatik  anla-
                        yışları yaşattığı gözlenir.                        Halil  Edhem  (Eldem)  “Anadolu’da  İslami
                                                                        Kitabeler  (Karatay  Hanı)”,  Tarih-i  Osmani


               856     Kayseri Taşınmaz Kültür Varlıkları Envanteri
   387   388   389   390   391   392   393   394   395   396   397