Page 405 - 2 Cilt

Kitabesi : Eserin günümüze ulaşabilmiş bir Gabriel, Albert, Monuments Turcs
kitabesi yoktur. D’Anatolie. Kayseri-Nigde, c.1, Paris, 1931.

Tarihlendirme : Yapının kapalı barınak İbn-i Bibi, El-Evamirü’l-Ala’iye Fi’l-
kısmı taçkapısındaki kitabesi taşların zaman Umuri’l-Ala’iye (Selçuk Name), 2 cilt,
içinde erimesiyle günümüze ulaşamamıştır. (Çev:Mürsel Öztürk), Ankara, 1996.
Mehmet Çayırdağ, kitabenin sonunda “burhan Mülayim, Selçuk, Anadolu Türk Mimari-
emir el-mü’minin” ibaresinin bulunduğunu ve sinde Geometrik Süslemeler. Selçuklu Çağı,
bunun dönem kitabelerinde yer aldığını belirtir. Ankara, 1982.
Eserle ilgili ilk araştırmaları yapan Albert Gab- Ögel, Semra, Anadolu Selçukluları’nın
riel yapıyı hicri 7.asrın ortalarına, K.Erdmann Taş Tezyinatı, Ankara, 1987. (2.Baskı)
ise Aleaddin Keykubad dönemine yerleştirir. Öney, Gönül, “Anadolu Selçuklu Sanatında
Öte yandan Muhyiddin İbn Abdüz-Zahir’in, Ejder Figürleri. Dragon Figures in Anatolian
Baybars’ın Kayseri’den dönüşünü anlatırken Seljuk Art”, Belleten, C.XXXIII, S.130, Anka-
kullandığı “…..Aleaddin Keykubad Hanı’nın ra, 1969, s.171-216.
yakınında bir konağa indi” ifadesinden yapının Önge, Yılmaz, XII-XIII. Yüzyıl Türk
Aleaddin Keykubad tarafından inşa ettirilmiş Hamamları, Ankara,1995.
olduğu sonucuna varılabilir. Ayrıca tarihini bil- Özergin, Kemal, Anadolu Selçuklu Çağında
diğimiz Karatay Hanı’nın (1236-1241) beze- Anadolu Yolları, (İ.Ü.Yayınlanmamış
meleri ve özellikle hamamının tasarım ve üst Doktora Tezi), İstanbul, 1959.
örtülerindeki benzerlikler dikkate alındığından Özergin, Kemal, “Anadolu’da Selçuklu
bu eserlerde aynı ustaların çalışmış oldukları Kervansarayları”, Tarih Dergisi, s.20, İstanbul,
kabul edilebilir. Karatay Hanı’nın kapalı barı- 1965, s.141-170.
nak kısmının Aleaddin Keykubad zamanında
yapıldığı kitabesinden bilindiğine göre, Sultan Sümer, Faruk, Yabanlu Pazarı (Selçuklular
Hanı’nın inşasının bitiminden sonra aynı ustala- Devrinde Milletlerarası Büyük Bir Fuar),
rın bu yapıda çalışmış olabilecekleri çok tutarlı İstanbul, 1985.
görünmektedir. Hanın, Aleaddin Keykubad’ın Turan, Osman, “Selçuklu Kervansarayları”,
Kayseri ve çevresindeki imar faaliyetlerini yo- Belleten, C. X, S. 39, Ankara, 1946, s. 471-496.
ğunlaştırdığı 1230-1234 yılları arasında inşa Turan, Osman, “Selçuklu Devri Vakfiyeleri:
edilmiş olduğunu söylemek mümkündür. III. Celaleddin Karatay Vakıfları ve Vakfiyeleri”,
Belleten, C. XLV, Ankara, 1948, s.17–169.
Yavuz, Ayşıl Tükel, “Anadolu Selçuklu
Kaynakça:
Dönemi Kervansaraylarının Tipolojisi”,
Akok, Mahmut, “Kayseri’de Tuzhisarı IV.Millî Selçuklu Kültür ve Medeniyeti
Sultanhanı, Köşk Medrese ve Alaca Mescit Semineri Bildirileri Konya 25-26 Nisan 1994,
Diye Tanılan Üç Selçuklu Mimari Eserin Konya 1995, s.183-198.
Rölvesi”, Türk Arkeoloji Dergisi, S.17/2, Yavuz, Ayşıl Tükel, “Anatolian Seljuk
Ankara, 1969, s.5-41.
Caravanserais and Their Use As State Houses”,
Aslanapa, Oktay, Türk Sanatı, İstanbul, 10e Congres İnternational d’Art Turc,
1984. Geneve, 1999, s.757-765.
Bayburtluoğlu, Zafer, Anadolu Selçuklu Yavuz, Ayşıl Tükel, “Anadolu Selçuklu
Dönemi Yapı Sanatçıları, Erzurum, 1993. Dönemi Kervansarayları Üzerinde Çalışmalar,
Çayırdağ, Mehmet, Kayseri Tarihi Bilgiler, Bulgular-1997”, Uluslar ara-
Araştırmaları, Kayseri, 2001. sı Dördüncü Türk Kültürü Kongresi
Denktaş, Mustafa, Kayseri’deki Tarihi Su Bildirileri. 4-7 Kasım 1997, Ankara, 2000,
Yapıları (Çeşmeler-Hamamlar), Kayseri, 2000. c.2, s.239-259.
Erdmann, Kurt, Das Anatolische Kara- Yıldıray Özbek, “Tuzhisar Sultan Hanı”,
vansaray des 13. Jahrhunderts, I, II. Berlin, Anadolu Selçuklu Kervansarayları, (Ed.
1962. H.Acun) Ankara, 2007, s.175-193.

Kayseri Taşınmaz Kültür Varlıkları Envanteri 869