Page 11 - ibrahim_tennuri_gulseni_niyaz
P. 11

Önsöz







               XV. asrın ikinci yarısında yaşamış, ilmî ve edebî kişiliği ile Fatih Sultan Mehmed
            Han’ın iltifatlarına mazhar olmuş Şeyh İbrahim Tennûrî’nin “Gülşen-i Niyaz” isimli
            Divan’ı üzerinde yapmış olduğumuz çalışmanın; edebiyat, dil ve tasavvuf araştırmaları
            bakımından önemli olduğu kanaatindeyiz.
               Asrının en büyük âlim, şâir ve mutasavvıflarından sayılan Şeyh İbrahim Tennûrî’nin,
            İstanbul Süleymaniye Kütüphanesi’nde tek nüsha olarak bulunan Divanı bu güne kadar
            neşredilmiş değildir. Bu hal, gerek edebiyatımız ve gerekse tasavvufî araştırmalar için
            olduğu kadar, millî kültürümüzün öz kaynaklarına karşı kayıtsız kalışımızın açık bir
            örneği sayılmalıdır. Halbuki mâzideki ecdâd, çalışmaları, âtiye ışık tutan, gelecekteki
            çalışmalara rehber olan kültür hazinelerimizdir. Bilhassa bu eserlerin yazma olmaları
            artı tek nüsha olarak bulunmaları, eserlerin önemini o nisbette artırmaktadır.
               Gülşen-i Niyâz 2500 beyitten meydana gelmiş klasik divanlar gibi tertiplenmiş bir
            divan olmayıp, tertipsiz bir divandır. Tek nüsha olarak bilinen bu eser, “Gülşen-i Niyâz”
            ismi ile Süleymaniye Kütüphanesi Hacı Bayram Efendi Bölümü, 3791 numarada kayıt-
            lıdır. Üzerinde çalıştığımız yazma “Gülşen-i Niyâz (Divan), müellif hattı değildir. Yıllar
            sonra adını saklı tutan bir kişi tarafından (tahminen ilk nüsha veya müellif hattından)
            istinsah edilmiştir. Müstensih kendi ismini yazmadığı gibi, istinsah ettiği eserin nerede
            ve kimde olduğunu da belirtmemiştir. “Kâtib İbrahim” olarak nitelendirdiği Gülşen-i
            Niyâz (Divan), aslında bu kitaptaki şiirlerde; “İbrahim Mahlası’nı kullanan İbrahim
            Tennûrî’den başkası değildir. Müstensih; İbrahim Tennûri’ye hayır dua ettiğine göre
            eserin çok daha sonraki tarihlerde yazıldığı (istinsah) açıkça anlaşılmaktadır.
               Gülşen-i Niyâz (Divan)’ın şiirlerinden çok az bir kısmı, Rasim Deniz ve Ali Rıza
            Karabulut Kayseri’de yayınlanmıştır.
               Biz, Gülşen’i Niyâz’ın tamamını neşre hazırlarken bazı güçlüklerle karşılaştık. Bu
            güçlüklerin aşılmasında tam muvaffak olmuş değiliz. Çünkü elimizde çalıştığımız eserin
            tek nüsha olması, yazılışında terettüt ettiğimiz kelimeleri karşılaştıracağımız başka bir
            nüshanın bulunmayışı güçlükler arasındadır.
               Hazırlamış olduğumuz bu eser, iki ana bölümden meydana gelmekte olup birinci
            bölümde Şeyh İbrahim Tennuri’nin hayatı, tahsili, tasavvufi görüşü, lakabı, yetiştiği
            çevre, hocaları, halefeleri, camii, çeşmesi ve türbesi, vakfiyeleri, evlatları yazdığı eserleri,


                                                                                    11
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16