Page 199 - ibrahim_tennuri_gulseni_niyaz

İkinci Bölüm | Metinler

15. nasihat-ı kâtip ibrahim
Eyâ cânımun mûnisi herdemi
Ki sevgün durur bu gönül mahremi

[89a] Kişi sevdügine açar râzını
Ana arz ider çoğı âzını

Kimesne yüz sayamı gözine
Ki sevdügine kişinün gözine

Ne göz belki canından ol yeğdür
Ki ma’şuka can virmeyen çiğdür

Öğüt virse hem sevdügine virür
Bilür kim ne söylerse sözene gidür

Öğüt gerçi evvelde katı gelür
Veli sonra mum gibi yumşağ olur

Öğüt acıdur evvel işidene
Şeker gibi sonra iş idene

Öğüt işiden onılur âkibet
Son ucı oldı hâsılı âkıbet

Öğüt viren olur eyü sanıcı
Ki düşmen öğütden usanıcı

Öğüt virmeyen bil ki düşmendür
Ki şehvet şarâbına ol kandur

Öğüt şehvetün od’ına su saçar
Öğüt işiden şehvetden geçer

Kûduretde olan safa görmedi
Düşmen şehvetiyle yine durmadı

[89b] Öğüt virici ahiret yaridür
Her işde eyi sözile yâridür

199