Page 288 - kappadokia_kralligi

HALİT ERKİLETLİOĞLU / KAPPADOKİA KRALLIĞI VE ROMA-BİZANS DÖNEMİ

sahibi Palmatius olduğu tahmin edilmektedir. Bölge daha sonra, Valentinus
tarafından kontrol altına alınarak isyancının mallarına el konulmuştur.
Ayrıca “Ashab-ı kehf ” olayının bu hükümdar döneminde yaşandığı tahmin
edilmektedir .
11
Decius Dönemi’nde, Anadolu eyaletlerinde
daha çok önemli yolların bakımına dikkat edil-
miştir. Özellikle Halys’den Amasia’ya giden yol
ve Neopolis’den NeoCaesarea’ya ve Kappadokia
boyunca uzanan anayollar ile Armenia Minor’daki
Sabrina köprüsünün MS 249-251 yılında tamir
edilerek doğuya giden yollara ve buradaki askeri
kalelere önem verdiği anlaşılmaktadır.
Bu dönemdeki Kappadokia Valisi C. Valerius
Tertullus‘tur.

11 İsa Peygamber’e inanan ilk azizlerden biri, Yedi Uyuyanlar’ın kentine gelir. Şehre gire-
bilmesi için kapıdaki puta tapması istenince vazgeçer ve yakındaki bir hamama gidip
burada işçi olarak çalışmaya başlar. Bu sırada şehrin bazı gençleri ile dost olur ve onları
Allah’ın yoluna çağırır. Gençler Aziz’e inanır ve Hristiyanlığı kabul eder. Bir gece yanında
bir kadınla birlikte hamama gelen kent valisinin oğlunu Aziz, içeriye almak istemez ve
kovar. Ancak oğlan dinlemeyerek içeriye girer ve ertesi sabah kadınla birlikte hamamda
ölü bulunur. Gençleri hamam işçisi Aziz’in öldürdüğü düşünülerek peşine düşülür. Aziz,
hristiyanlığı kabul eden altı arkadaşı ile birlikte bir çiftliğe sığınır, ancak yakalanmamak
için çareyi dağlara kaçmakta bulur. Yemliha, Mekselina, Mislina, Şazenuş, Mermuş,
Debernuş ve Kefaştatuş adlı azizlere çiftliğin köpeği Kıtmir de katılır. Akşam sığındıkları
bir mağarada derin bir uykuya dalarlar. Valinin adamları ise iz sürerek kapısına kadar
geldikleri mağaraya girmekten korkarlar ve girişini taşla örerek içeridekileri ölüme
terkederler. Aradan 309 yıl geçer ve bir çoban yağmurdan kurtulmak için mağaranın
girişini kapatan duvarı delerek içeriye girer ve yağmur durduktan sonra da gider. Ertesi
sabah Allah, Eshab-ı Kehf’in ruhlarını bedenlerine geri verir ve uyanırlar. Aralarından
Yemliha’yı gümüş bir para ile yiyecek almak üzere kente gönderirler. Gencin elinde 309
yıl öncesine ait parayı gören esnaf, hazine bulduğunu sanıp kralın huzuruna çıkarırlar.
Aradan çok uzun zaman geçmiş, kent halkı Hristiyan olmuştur. Kral da Hrıstiyandır.
Yemliha başlarından geçen olayları anlatınca kral bunun bir mucize olduğunu anlar ve
Eshab-ı Kehf’i görmek ister. Kent halkıyla birlikte mağaranın önüne giderler. Yemliha
arkadaşlarına haber vermek için içeriye girer, ancak bir daha çıkmaz. Kral ve kent halkı
içeriye girdiklerinde, hepsinin ölmüş olduklarını görürler.

288