Page 481 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 3
P. 481

[1432] 472 / KAR                   KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹


                                                                         Tarihlendirme
                                                                         Kapalı  kısmın  kapısındaki  ilk  kitabede
                                                                         Sultan Alâeddin Keykubad*’ın ismi yazı-
                                                                         lıdır.  Alâeddin  Keykubad  1219-1236  ta-
                                                                         rihleri arasında sultanlık yapmıştır. Avlu
                                                                         kapısındaki H 638 (M 1240-41) tarihli i-
                                                                         kinci kitabe, Alâeddin Keykubad’ın oğlu
                                                                         II.  Gıyaseddin  Keyhüsrev’in  adınadır.
                                                                         Karatay Kervansarayı’nda da önce kapalı
         Karatay Kervansarayı giriş eyvanının cephesindeki ejder (M. Denktaş)
                                                                         kısmın Sultan Alâeddin Keykubad’ın sal-
                                                                         tanatı döneminde, muhtemelen ölümün-
                                    eğilimlerini  de  yansıtması  bakımından
                                    dikkat çekicidir.                    den hemen önce inşa edildiği, daha son-
                                    Çeşme  eyvanının  bezemelerinde,  daha   ra da oğlu II. Gıyasseddin Keyhüsrev za-
                                    çok küresel örtü elemanı olarak taç kapı   manında  avlulu  bölümün  inşaatının  ta-
                                    ve mihraplarda gördüğümüz mukarnasın   mamlandığı anlaşılmaktadır. XIII. yüzyıl
                                    yüzeyi  sınırlayan  bir  bordür  bezemesi   Anadolu’sundaki bütün süsleme repertu-
                                    olarak kullanılması ilgi çekicidir. Mukar-  arlarının (geometrik, bitkisel, figüratif ve
                                    nas  nişleri  arasına  kabartma  olarak  işle-  mukarnas  gibi)  ele  alındığı  ve  işleyişine
                                    nen  hayvan  tasvirlerinin  sayısının  12’den   göre  vakfiyesinin  bulunması  açısından
                                    fazla  olması  ve  12  Hayvanlı  Türk   Karatay  Kervansarayı  döneminin  en
                                    Takvimi’nde  yer  alan  bazı  hayvanların   önemli ticaret yapısıdır.
                                    burada  yer  almaması  ise  bu  bağlantıları   Kaynakça:  Aksaraylı  Kerimeddin  Mahmud,
                                    güçleştirmektedir. Öte yandan eyvan ke-  Selçukî  Devletleri  Tarihi  (Müsameret-al-
                                    merinin  avluya  bakan  cephesine  işlenen   Ahbar),  (çev.  M.  Nuri  Gencosman),  Ankara
                                    ve döneminin en büyük tasvirleri olan ej-  1943; Mehmet Çayırdağ, “Celaleddin Karatay”,
                                    derlerin, girişi koruyan bekçi sembolüyle   Kayseri  Ansiklopedisi, C I, Kayseri 2009, s.
                                    “Asyatik” anlayışları yaşattığı gözlenir. Ka-  310-312; Denktaş, Su Yapıları; Mustafa Denk-
                                    palı bölüm taç kapısında, geometrik beze-  taş, “Karatay Hanı”, Anadolu Selçuklu Dönemi
                                    meli  silme  kuşakları  ve  bordürlerin  yanı   Kervansarayları,  Kültür  Bakanlığı,  Ankara
                                                                         2007, s. 359-379; Halil Edhem (Eldem) “Ana-
                                    sıra, daha çok yüzeyi geometrik bezemeli   dolu’da  İslami  Kitabeler  (Karatay  Hanı)”,
                                    rozet kabartmaları yer alır. Kervansarayda   Tarih-i  Osmani  Encümeni  Mecmuası  (TO-
                                    bezeme açısından dikkati çeken bir diğer   EM) No: 33, Ağustos 1331 (H), s. 513-523; Kurt
                                    unsur  da  çörtenlerdir.  Aslan,  boğa  başı   Erdmann,  Das  Anatolische  Karavansaray
                                    gibi  örneklerin  yanı  sıra,  insan-boğanın   des  13.  Jahrhunderts,  I,  II.  Berlin  1962;  Ah-
                                    birlikte ele alındığı çalışmaların da olduğu   med  bin  Ali  El  Kalkaşendi,  Sübhü’l-A’şa,  C
                                    bu uygulamalar üç boyutlu tasarımlarıyla   XIV,  Beyrut  1987,  s.173-174;  Gönül  Öney,
                                    heykel formuna yaklaşan detaylar olarak   “Anadolu Selçuklu Mimarisinde Boğa Kabart-
                                    kabul edilebilir.                    maları”,  TTK  Belleteni,  XXXIV/133,  Ankara
                                                                         1970, s.83-120; Yılmaz Önge, XII-XIII. Yüzyıl
                                                                         Türk Hamamları, Ankara 1995; Aydın Taner,
                                                                         “Celaleddin  Karatay”,DİA,  C  VII,  İstanbul
                                                                         1993, s. 251-252; Osman Turan, “Selçuklu Ker-
                                                                         vansarayları”, Türkler, C VII, Ankara 2002, s.
                                                                         755-765; Osman Turan, “Selçuklu Devri Vakfi-
                                                                         yeleri: III. Celaleddin Karatay Vakıfları ve Vak-
                                                                         fiyeleri”, Belleten,  C  XLV,  Ankara  1948,  s.17-
                                                                         169; Faruk Sümer, Yabanlu Pazarı (Selçuklu-
                                                                         lar Devrinde Milletlerarası Büyük Bir Fuar),
                                                                         İstanbul  1985;  Osman  Turan,  “Selçuklu  Ker-
                                                                         vansarayları”, Türkler, C VII, Ankara  2002, s.
                                                                         755-765; Ayşıl Yavuz, “Kervansaraylar”, Ana-
                                                                         dolu  Selçukluları  ve  Beylikler  Dönemi  Uy-
                                                                         garlığı, C II, Ankara 2006, s. 435-445.
         Karatay Kervansarayı kapalı bölüm kitabesi (Özbek - Arslan, KTKVE)                MUSTAFA DENKTAŞ
   476   477   478   479   480   481   482