Page 178 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 1
P. 178

180 / AZİ                           KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹

                                                                            bil di ği  mu hak kak t›r.  An cak  şa i rin  aruz
                                                                            vez niy le ya z›l m›ş çok faz la şi i ri ne rast lan -
                                                                            ma mak ta d›r. Şa i rin şi ir le ri ni, dil ve üs lup
                                                                            özel lik le ri  ba k› m›n dan  in ce le di ği miz de,
                                                                            dev rin Türk çe si ne ve ya şa d› ğ› or ta ma uy -
                                                                            gun,  an la ş› l›r  bir  dil  kul lan d› ğ›  gö rü lür.
                                                                            Med re se tah si li gör müş bir şa ir ol ma s› na
                                                                            rağ men, şi ir le rin de ki ke li me ha zi ne si in -
                                                                            ce len di ğin de bu tah si li ne rağ men Arap ça
                                                                            ve  Fars ça  söz cük le re  çok  faz la  yer  ver -
                                 Aziziye Camii içi (Y. Özbek)
                                                                            me di ği  gö rü lür.  Şi ir le rin de,  aşk,  ta bi at,
                                                                            din, ta sav vuf ve sos yal ha ya ta iliş kin ko -
                                       dan ya p›l m›ş be ze me iş len miş tir. Te pe li -  nu la ra yer ver miş tir. Aşa ğ› da ki şi i ri, Az mi
                                       ği oluş tu ran üç gen al›n l›k ise va zo içi ne  Be kir, Sa r›z’da gö rüp gü zel li ği kar ş› s›n da
                                       yer leş ti ril miş  akan tüs  yap rak la r›n dan  ken din den geç ti ği Du du isim li bir ka d› na
                                       olu şan  be ze me yi  içer mek te dir.  Te pe lik  söy le miş tir.
                                       alem li  bir  siv ri  kub be  ka bart ma s›y la  ta -
                                       mam lan m›ş t›r.  Al ç›  mal ze mey le  ya p› lan  Sa ba hı nan bir ay doğ du
                                       tüm be ze me ler yal d›z lan m›ş t›r.  Cüm lâ le me sey rân Du du
                                       Mih ra b›n ba t› s›n da ki ah şap min ber her -  Âşık-ı sâ dık ola nın
                                       han gi bir süs le me içer mez. Ku zey ta raf ta -  Ci ğer ci ği bür yan Du du
                                       ki ka d›n lar mah fi li iki si taş, iki si ah şap tan
                                       dört sü tun üze ri ne otur tul muş tur.
                                                                            Gi ne göy nüm n’ol du sa na
                                       Kay nak ça:  Mus ta fa  Denk taş,  “P› nar ba ş›’nda ki  Hiç mi ra hat ver men ba na
                                       Türk Eser le ri”, Sa nat sal Mo za ik der gi si, (Ni san  Al ya nak ta çif te be ne
                                       2000), s. 84-86; Ey lem Yur da kul, Kay se ri Mih -
                                       rap la r›, Kay se ri 2008, s. 130-131.  Bu gün ol dum hay rân Du du
                                                           YILDIRAY ÖZBEK
                                                                            Kalk göy nüm hal ve te gi dek
                                      AZ Mİ BE KİR                          Şu hûb la rı sey rân edek
                                       Şa ir  (Sa r›z/Çö rek de re  Kö yü,  1869 –  Be yaz ger dan sük ker du dak
                                       1926).  Ha c›  Ve li oğul la r›  ola rak  bi li nen  Her dert le re der mân Du du
                                       ta n›n m›ş  bir  ai le den dir.  As›l  ad›  Be -
                                       kir’dir.  Ba ba s› n›n  ad›  Ka ra  Me miş’tir.  Şa fak gi bi açı lır sın
                                       Kü çük lü ğün de  köy  ima m›n da  oku duk -  Gü neş gi bi se çi lir sin
                                       tan son ra Kay se ri’de Es ki Sa ray Med re -  Bâ de ile içi  lir sin
                                       se sin de Yö rük olan ben de si Ha c› Mus ta -  Her geç tik çe dev rân Du du
                                       fa’dan  y›l lar ca  ders  ala rak  Arap ça  ve
                                       Fars ça öğ ren di. Âş›k l›k ge le ne ği ne men -  Az mi Be kir’in ke lâ mı
                                       sup di ğer şa ir ler gi bi o da âş›k l›k ye te ne -  Bü tün mest et ti âle mi
                                       ği ni, 20 yaş la r›n da gör dü ğü bir rü ya ne ti -  Kaş la rın kud ret ka le mi
                                       ce sin de el de et ti. Bu rü ya da K› r›m l› düş -  Kir pik le rin fer mân Du du
                                       sel bir sev gi li ye âş›k ol du. Ba de iç me ola -  Kay nak ça: FB 426: A. Ari fi [Fah ri Bil ge] [Def ter]
                                       y›n dan  son ra  düş sel  sev gi li si nin  aş k›y la  Kay se ri  1938-1941,  Mil li  Kü tüp ha ne  ‹b ni  Si na
                                       ya n›p tu tu şan ve kuv vet li bir şi ir söy le me  Yaz ma la r›, Yz. FB 426; Emir Kal kan, Çağ lar Bo -
                                       ye te ne ği ne ka vu şan şa ir, sev gi li si ni bu la -  yun ca Kay se ri Şa ir le ri, Kay se ri ‹l Özel ‹da re Mü -
                                       bil mek için bir müd det se ya hat eder. Şa -  dür lü ğü ve Kay se ri Be le di ye si ‹ş Bir li ği Ya y›n la -
                                       ir, ger çek ha ya t›n da ise Ay şe isim li bir ka -  r›, Kay se ri 1988; Fah ri Bil ge, “Av şar lar dan”, Er -
                                       d›n la ev le nir. Med re se eği ti mi gör müş ol -  ci yes, (Ma y›s 1941), S 17; Re cep Tek, Türk Halk
                                                                            Saz Şa ir le ri: Az mi, Şa zi, Per va ne (‹n ce le me-Me -
                                       ma s› do la y› s›y la bil gi li ve ke li me ha zi ne si  tin), (Ba s›l ma m›ş Yük sek Li sans Te zi), EÜS BE,
                                       zen gin  bir  şa ir dir.  Bu  eği ti mi  ne de niy le  Kay se ri 2004.
                                       he ce vez ni nin ya n› s› ra, aruz vez ni ni de               RECEP TEK
   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182   183