Page 294 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 1
P. 294

KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹                               CAM / 295


           bağ lan m›ş t›r
           Evin üst ka t›, mer kez de yer alan bir köş -
           kün çev re sin de  dü zen len miş tir.  Köş kün
           ku ze yin de  bir  oda,  gü ne yin de  bir  yaz
           oda s›, ba t› s›n da pla n› olan (seg ment) bir
           bal kon var d›r. So ka ğa kon sol ola rak ta -
           şan  bal ko nun  ön  ta ra f›n da ki  iki  ke mer,
           üst te üç gen şek lin de ki bir al›n l› ğ› (pe di -
           ment) ta ş›r. So ka ğa ba kan tüm ele man lar
           süs lü dür.  Yaz oda s› bir ca me kân la köşk -
           ten  ay r› l›r.  ‹ki  me kân  ara s›n da ki  ta va n›
           ta ş› yan  iki  ke mer,  ke mer le ri  ta ş› yan  üç
           in ce  sü tun  var d›r.  Doğ ra ma lar,  ya r›m
           dai re şek lin de ki ke mer le ri iz ler, ke mer le -
           re  ge len  cam lar  renk li dir.  Yaz  oda s› n›n
           ba t›  du va r›n da  iki  do lap  bir  kö şe de  ol -
           mak üze re so ka ğa ba kan üç, bal ko na ba -
           kan bir pen ce re si var d›r.
           Üst kat ta ki yaz oda s› dâ hil, tüm oda la r›n
           du var la r› iyi iş çi li ği olan zar lar la kap l› d›r.
           Ta van lar  süs len miş,  do lap lar  özen le  ta -
           sar lan m›ş t›r. Pen ce re ler de ke penk kul la -
           n›l ma m›ş, onun ye ri ne, gi riş ka t›n da d› şa  Camcıoğlu Konağı (V. İmamoğlu)
           ta şan ka fe se ben zer şe kil de ya p›l m›ş de -
           mir ler, üst kat ta ise da ha ha fif ve gös te riş -  le me ler de yö re sel mo tif ler kul la n›l m›ş t›r.
           li  par mak l›k lar dan  ya rar la n›l m›ş t›r.  Üst  Ör ne ğin,  yaz  oda s›  do ğu  cep he sin de ki
           kat ta ki kö  şe pen ce re le ri nin ay r›n t› la r› us -  sti li ze edil miş ay çi çe ği (ve ya pa pat ya) ve
           ta ca ya p›l m›ş t›r. Bal kon kor ku luk de mir -  yu mur ta fi gür le riy le tüm ke mer le rin ki lit
           le ri,  or ta dan  ke nar la ra  doğ ru  al ça lan  taş la r›n da kul la n› lan bit ki mo tif le ri, Kay -
           m›z rak şe kil li ele man lar ve on la r›n ara s› -  se ri ev le ri nin bir ço ğun da ve me zar l›k la -
           na yer leş ti ril miş “S” harf le rin den olu şur.  r›n da yay g›n ola rak kul la n› lage len mo tif -
           Bu de mir ler alt la r›n da ki dai re pla na otu -  ler dir.
           ran ka bart ma taş ve kor niş ler le, cep he nin  Cam c› oğ lu  Konağı’nı  Kay se ri’nin  ile ri
           or ta s› n› da ha ön pla na ç› ka r›r.   ge len  ai le le rin den  Fey zi oğ lu  Ai le si  kul -
           Cam c› oğ lu  Konağı,  Kay se ri’de ki  ge le -  lan m›ş t›r.  Cam c› oğ lu  Konağı,  Bay ram
           nek sel ya şa m› de ğiş tir me ye, da ha çağ daş  So kak’ta ki  di ğer  üç  kom şuy la,  Ana do lu
           (ve ya Av ru pa i) şek le sok ma ya ça l› şan gi -  kal fa ve us ta la r› n›n, es te tik an la y› ş› n›, taş
           ri şim ler den bi ri nin ürü nü dür. Tu va let ve  ve ah şa ba olan sev gi si ni ve bun la r› kul -
           mer di ve nin ka pa l› me kâ na al›n ma s›, d› -  lan ma da ki  be ce ri si ni  et ki li  bir  bi çim de
           şa r› ç›k ma dan, oda dan oda ya ve ya ho le  ser gi ler.
           geç me  ola na ğ›,  köşk le  oda la r›n  bir lik te  Kay nak ça: ‹ma moğ lu, Kay se ri Ev le ri, s. 161-163-
           al›n ma s›, üst ka ta bir mut fak ge ti ril me si,  164-165.
           hep XIX. yüz y›l son la r›n da ya p› lan ye  ni -         YAYIN KURULU
           lik ler dir. Bun la r›n ya n›n da, av lu çok kü -
           çül müş, eve bir gi riş ho lü ve köş kün önü -  CA Mİ-İ KE BİR
           ne bir bal kon ya p›l m›ş t›r. Oda la r›n av lu  (ULU CA Mİ İ, SUL TAN CA Mİ İ)
           ve iç me kân la ra ba kan pen ce re le ri var sa  Ca mi ike bir Ma hal le si’nde bu lu nan ya p›,
           da ev da ha çok d› şa dö nük bir ka rak ter  halk ara s›n da “Sul tan Ca mi si” ola rak da
           ta ş›r. Cep he de kul la n› lan pe di ment, kor -  ad lan d› r›l mak ta ve bel ge de de is mi böy le
           niş  ve  hey kel  ele man la r›  Ba t›’da ki  mi -  geç mek te dir. Şe hir mer ke zi nin gü neyba -
           mar l›k ör nek le rin den al›n m›ş an cak süs -  t› s›n da, D›ş Ka le sur la r› n›n içe ri sin de, ‹ç
   289   290   291   292   293   294   295   296   297   298   299