Page 415 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 1
P. 415

416 / DÂM                           KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹

                                       li den faz la müf tü ve icâ zetnâ me li ta le be  vam et tik ten son  ra Bor’a gi de rek, fa z›l ve
                                       de ye tiş tir di.                    bü yük  âlim  Bor lu  Ha c›  Mah mud  Efen -
                                       Emîn  Efen di,  her  hâ lin de,  her  sö zün de,  di’nin ted ris hal ka s› na ka t›l d›. On y›l ka -
                                       ağ›r baş l› ve tem kin sa hi bi; an la t› ş› ve ifa -  dar aldığı ilim tah si lin den son ra Kay se -
                                       de si  fev ka la de  in ce  ve  sağ lam  bir  in san  ri’ye  gel di  (1849).  Kay se ri’de  Sun gur lu
                                       ola rak bi li nir. ‹l miy le amel et me ye ça l› -  Ha c› Ab dul lah Efen di’nin ders le ri ne de -
                                       şan  bir  âlim  ola rak  dik kat  çe ken  Emîn  vam edip ica zet al d› (1856). Ha lil Efen -
                                       Efen di,  avam la  ya ni  ale la de  in san lar la  di’ye, Ha c› Ab dul lah Efen di’nin ile ri ge -
                                       dü şüp kalk maz d›. Çar ş› ve pa za ra gi dip  len  ica zet li le rin den  ol ma s›,  fa zi let li  ve
                                       al›ş ve riş  te  bu lun mak,  avam la  se vi ye siz  ol gun  olu şu,  üs ta d›  ta ra f›n dan  tak dir
                                       gö rü şüp ko nuş mak gi bi, âlim le rin va ka r› -  edil me si  se be biy le,  ho ca s›,  Kay se ri’ye
                                       na ay k› r› du rum lar dan çe ki nir, evin de ki -  yer leş me si ni tav si ye et ti ve k› z› n› da öğ -
                                       tap  okur,  araş t›r ma lar  ya par,  iba det le ri  ren ci siy le ev len dir di. Bun dan son ra, Ha -
                                       ye ri ne  ge tir me ye  ça l› ş›r d›.  Man t›k  ve  lil  Efen di,  “Dâ mâd  Ha lil  Efen di”  un va -
                                       âdâb ile ke lâm il mi ne tam bir hâ ki mi ye ti  n›y la  meş hur  ol du.  Otuz  se ne ye  ya k›n
                                       bu lun urdu.                         Ser çe oğ lu Ca mi i’nde imam l›k ya par ken
                                       Te lif et ti ği eser ler den, Ce lâl Dev vâ nî’nin  ay n› za man da çe şit li di nî ilim le rin de ya -
                                       “hu dûs” (or ta ya ç›k ma) bah si ni aç›k la yan  y›l ma s› için gay ret sarf et  ti. Kay se ri müf -
                                       gü zel bir ri sa le si, Arap ça ba z› fen ler üze -  tü sü  ol du  (1874-1880).  Ar d›n dan  ‹s tan -
                                       ri ne bir hay li ta li ka t›, ya ni not la r› var d›r.  bul’a gi de rek ka d› l›k gö re vinde bulundu.
                                       Bun lar,  ço ğun luk la  ta le be le rin  el le rin de  Bir  müd det  son ra  Kay se ri’ye  dön dü.
                                       bu lu nan bel ge ler ola rak kal dı ve ma ale sef  Kay nak lar, ak lî ve nak lî ilim ler de mü na -
                                       ne ço ğal t›l dı, ne de ba s›l dı.   ka şa ve mü na za ra ya muk te dir, ra hat ko -
                                                                            nu şa bi len, tef sir usu lü ve me’anî (an lam -
                                       Tâ rîh                               bi lim) il min de kud ret li, eş siz bir âlim ol -
                                                                            du ğu nu  bil dir mek te dir.  ‹s ti a re le re  da ir
                                       Zâ yir bu dur ‘al lâ me-i zü’l-fazl ki Rûm’un   ba z› ya  z› la r› var sa da, ter tip li ve cilt hâ li -
                                       Ah bâr-ı ‘Arab fazl u ke mâ lâ tı na şaş dı  ne gel miş te lif eser le ri ne rast lan ma m›ş -
                                                                            t›r. Bü yük Hü se yin Efen di Med re se si nin
                                       Mev vâc idi bu bahr-i fü yû zât-ı İlâ hî   mü der ris lik ve Ca mi-i Ke bir’in imam l›k
                                       Der yâ-yı fü yû zât-ı İlâ hî idi taş dı  va zi fe si be rat la ken di si ne ve ril di, bu gö -
                                                                            rev le ri de ku sur suz bir şe kil de ye ri ne ge -
                                       Ak târ-ı ci hâ nı bu gü neş ey le di ten vîr  tirdi,  bu  ara da,  “Sa ha bi ye  Med re se si”
                                       Bu şems-i mü nî re ba ka nın çeş mi ka maş dı  mü der ris li ği ne de ve kâ let et ti. Kay nak la -
                                                                            r›n bil dir di  ği ne gö re yüz alt m›ş üç ta le -
                                       ‘Al lâ me le ri hal ka-i ted rî si ne al dı  be ye ica zet ver di.
                                       Ol hal ka-i ted rî se çok ‘al lâ me ya naş dı  Kay nak ça: A. Na zif, Me şâ hir (Di ri öz’ler), s. 93-
                                                                            94.
                                       Bu reh ber-i din fâ ris-i mey dân-ı ha kî kat              ATABEY KILIÇ
                                       Yıl lar ca sa lâ bet le bu mey dan da do laş dı
                                                                           DAM LA
                                       Kay nak ça:    Ko çer,  Ule mâ,  s.  47-49;  A.  Na zif,
                                       Me şâ hir (Di ri öz’ler), s. 98-101.  On  beş  gün de  bir  ya y›m la nan  ede bi yat
                                                             ATABEY KILIÇ   der gi si. Ya y›n ha ya t› na 29 Ekim 1960 ta -
                                                                            ri hin de baş la dı. Tev fik Öz ça k› ta ra f›n dan
                                      DÂ MÂD HA LİL EFEN Dİ                 ç› ka r›l dı. Bir sü re son ra ka pandı.
                                       Âlim (Ada na/Çe çe li/So mun lu  Köyü,  Kay nak ça: Ön der, KBT, s. 197.
                                       1821 - Kay se ri, 1886). Ba ba s› n›n ad› Sa -            YAYIN KURULU
                                       lih, de de si nin ise Fey yâz’d›r. ‹lk bil gi le -
                                       rini kö yün de tah sil et ti. Tar sus’a gi de rek  DA NA CI, ER TUĞ RUL BÜ LENT
                                       ‹s tid lâ liy ye ad l› ese rin mü el li fi olan Ka -  Ga ze te ci (Kay se ri, 1959–). ‹lk, or ta ve li -
                                       bak ç›  Os man  Efen di’nin  ders le ri ne  de -  se  öğ re ni mi ni  Bur sa’da  ta mam la d›.  Er -
   410   411   412   413   414   415   416   417   418   419   420