Page 50 - seyrani_siir_yarismasi

VI.
İncecik yoldu umman oldu Nebi’ler yolu
Yara içinde suskun, ne mülkü var ne oğlu
Sultan eylemek için kuyuları kurdurdun
On bir tane yıldızı birbirine durdurdun
Kanlı gömlekten kalbe hırkaları ördürdün
Zindanlarda düşlerle, inci mercan gördürdün
Zaman zaman içinde ne günlere gebeydi?
Onu kaptan eyledin deryalarda Nebi’ydi
Bir balık oltasında yem oldu yenilmeden
Senin affın üstüne kazandı yenilmeden

VII.
Kovulunca babamız, Cennet’in kapısında
‘’Ya Muhammed’’ dedirttin, pişmanlık yapısında
Evlatlar kavgasında şehitliği başlattın
Ezel ebed yolunda şahitliği başlattın.
Bize kutlu bir doğum sancısını çektirdin
Şefaat tarlasına, tohum tohum ektirdin
İlan ettin cümleye, “işte budur Habib’im”
Diyoruz ki Yarabbi, başka yoktur sahibim.
Merhametten sonrası, şefaattir talebim
Senin rızan ne ise, ben onlara talibim

VIII.
Ezel üflenen ruhtan, giydirdiğin etime
İman ile sabrettir, ilahi şerbetime.
Düğümse bize çözdür, düğünse bizi güldür
Yangınları biliriz, gönderdiğin hep güldür
Katlanırız ne olsa, senden gelen elemse
Çevirme bizi Ya Rab, açılan şu elimse.
Hikmetin ki yücedir, sığınaktır Allah’ım
Merhametinse yağan sağanaktır Allah’ım
Kahrın ki lütfundandır, aşkındandır Ya Allah
Şerrin bile hayırdır, Aşk’la Elhamdülillah.

50