Page 53 - seyrani_siir_yarismasi
P. 53
HÜMEYRÂ
Y unus Büyükarslan
Hümeyrâ, çöl çiçeği, su sesi
Sal kokunu yalnızlar dergâhına
Aç çeşmelerini âb–ı hayâtın
Titrek akşamların kızıllığında
Öp en mâsum kum tanesini
Cömert ol garipler ülkesinde
Kırma kalbini gelinciklerin
Kıskandırma papatyaları
Hümeyrâ, uçsuz bucaksız bir âlem
Belli, gecenin esiri olmuşsun
Tel tel dökülmüş beyaz saçların
Senin adını koymuşlar güneşe
Bir deliyi bağlamışlar toprağa
Hapsolmuş rûhun kirpiklerine
Doğdum, seni vermişler ağzıma
Öldüm, seni örtmüşler üstüme
Hümeyrâ, dağ çiçeği, taş sesi
Tanır mısın Hallâc–ı Mansûr’u
Bilmem haberin var mı Fuzûlî’den
Bulmuş mu Mecnûn Leylâ’sını
Kovulmuş mu şeytan cennetten
Kesilmiş mi Züleyhâ’nın elleri
Ne demdir kapalıyım günyüzüne
Eriyen mumların hırsızlığında
Aşk imiş her ne var dilimde
Şiir bir âh u zâr imiş ancak
53
