Page 54 - seyrani_siir_yarismasi

Hümeyrâ, kır çiçeği, kuş sesi
Tut karanlığı en güzel yerinden
Kopar geceden tüm yıldızları
Sendeki bu rüzgârlı saltanât
Yeşilin ölümü, sarının âhengi
Yakarken bahçemi bülbüller
Gelir mi kırlangıçlar bir daha
Tutunur mu dallara mâbedler
Sen mi kaçırdın yoksa ebâbilleri

Hümeyrâ, çık rüyalarımdan artık
Gezinme tutsak hayâllerimde
Üst üste düşen kan damlaları
Hatırladın mı suyun annesini
Bakabilir misin çatlamış toprağa
Yüzdün mü Nesîmî’nin derisini
Gördün mü buralarda Yûnus’u
Sordu mu kimin kızısın diye

Hümeyrâ, şâirlere rahmetsin
Kalemin feyzi, kâinâtın yüzü
Söz devletinin büyük sultânı
Dinledin mi derdini Gâlib’in
Karıştırdın mı hüsnü aşkla
Andolsun aydınlık sabaha ki
Sensiz uyumaz sır tutmuş nil
Çıkmaz işin içinden yılanlar
Nefes nefese kalır örümcekler
Ne ararsın kayaların arasında

Hümeyrâ, kül kokusu, âteş sesi
Kurulur mu bir daha kazanlar
Doyurur mu semâyı balıkların
Gözyaşlarını gönder, susadım
Ellerime bulaşsın merhametin

54