Page 89 - seyrani_siir_yarismasi

YARE DOĞRU VAKTİ ÖMRÜN GÜN AĞARMASI
Mehmet Yaş ar Genç

Kurşuni bir yalnızlık halay çeker içimde
Pençelerin geçirir kalbinden gözlerime
Ey ıstırap kemendim, kuruldun sözlerime
Haşince bakışında sarsılıyor surlarım
Feryat ve çığırışın kabartıyor sularım
Halay çeker içimde kurşuni bir yalnızlık
Pençelerin geçirir kalbinden gözlerime

Peşi sıra sürükler vaktimi tutan bu giz
Ruhumla kanatlanıp götürürken öteler
İnce bir dokunuşla toprağımı örteler
Yalnızlığım kefensiz gömülür, toprağımda
Aşikâr olan sükût, belirgin, yaprağımda
Vaktimi tutan bu giz peşi sıra sürükler
Ruhumla kanatlanıp götürürken öteler

Delice sesler gelir Yûsuf düşlü kuyudan
Hicranlı zamanları üstüme garip perde
Adın hüzzam doğurur, umut iklimim nerde?
Andımdır, toprağına alnım koyup öpeyim
Yüreğimle sığındım, say ki ben bir körpeyim
Yûsuf düşlü kuyudan delice sesler gelir
Hicranlı zamanları üstüme garip perde

Sussam biter mi derdi avare mevsimlerin?
Nicedir kervanları geçmez oldu kapımdan
Seherimi kış tutmuş dökülüyor yapımdan
Melâl akşamlarından gül düşürdün geceme
Yüreğim yangın yeri, kül düşürdün heceme
Avare mevsimlerin sussam biter mi derdi?
Nicedir kervanları geçmez oldu kapımdan

89