Page 217 - turk-siirinde-kayseri

A¼· R¿Ã² N²È¶ÇÒǾ Ş··¶¼µ¶·¾½µ K²³´µ¶·
olsa mllî ve dînî muhtevalı şrler de vardır. Bu şrlernden örnekler sunmadan önce
şrlernde geleneğn mkânlarını çok y değerlendren şarn, gelenek karşısındak
tavrı üzernde kısaca durmak styoruz.
Geleneğn esklern tabryle, “efradım câmî ağyârını manî” br tarfn yapmak
zordur. Brçok alanda kullanılan bu kavram şr merkezl tartışmalarda daha yaygın
kullanılmaktadır. Bu noktada günümüz şrne gelenek Dîvan edebyatı, Halk ede-
byatı ve Batı edebyatının mkânlarını sunmaktadır. İşte Al Rıza Navruz, şrnde
geleneğn mkânlarından faydalanan ve bu mkânlarla kend şrn kurmaya çalışan
br şar olarak karşımıza çıkmaktadır. Hece ölçüsüyle yazdığı ve sade br dl kullandığı
şrlernde Halk edebyatının; kendne has kelme kadrosu, majları ve kullandığı söz
sanatları le de Dîvan edebyatının çağdaş br temslcs olarak karşımızdadır. Şmd
bu söyledklermz örneklemes açısından k şrne yer vermek styoruz.

Türkü
Şu Söke’nn havasına.
Demr attım ovasına.
Kuşlar döndü yuvasına;
Ben yolcuyum dönemedm.
Gözyaşımı slemedm.

Menderes çağlayıp akar,
Hasretn gönlümü yakar.
Kıştan sonra gelr bahar.
Ben ballara eremedm;
Sana canım dyemedm.
1982 (Kozmk Rüzgârı s. 79)

Soğuk Damga
Bekler dururdum, gelsn dyordum, neyler k soldum, bulmaz mı derman.
Gelsn dyordum, neyler k soldum, bulmaz k derman, yâd elde mhman.
Neyler k soldum, bulmaz mı derman, yâd elde mhman, halm perşan.
Bulmaz mı derman, yâd elde mhman, halm perşan, eylerse seyran.
Sabret dyorsun, bak ttryorsun, koy bende dursun, çalmazsa eller.
Bak ttryorsun, koy bende dursun, çalmazsa eller ruşen gönüller,

217