Page 45 - İbrahim Tennuri

İbrahim Tennûri | hayatı ve eserleri
Didim gönül bu ne işe düşdün bu bitmez teşvişa
Aydur beni suçlamanız bu iş bana Hak’tan olur.

Anda ki Hak düzdü işi görmüş idim ben bu düşü
Anda ayan olan hıkem bundan gaçan pinhan olur.

Âşık bu gönül haline iremedin ahvaline
Bu manaya ol ire kim akıl ana kurban olur.

Nice biline bu gönül kim padişâhlar ana kul
Âlemlere boy virmeyen ışk işine ferman olur.

Diğer şiiri

Cana cefa ya kıl vefa kahrın da hoş lutfun da hoş
Ya derd gönder yahud deva kahrın da hoş lutfun da hoş

Hoşdur bana senden gelen ya hil’at ü yahud kefen
Ya taze gül yahud diken kahrın da hoş lutfun da hoş

Gelse Celal’inden cefa yahud Cemal’inden vefa
İkisi de cana safa kahrın da hoş lutfun da hoş

Ger bağ u ger bostan ola ger bend ü ger zindan ola
Ger vasl ü ger hicran ola kahrın a hoş lutfun da hoş

Ey padişâh-ı lem yezel Zat-ı ebed, hayyül ezel
Ey lutfı bol, kahri güzel kahrın da hoş lutfun da hoş

Ağladırsan zari zari virürsen Cennet ü huri
Layık görür isen narı kahrın da hoş lutfun da hoş

Gerek ağlat gerek güldür gerek dirilt gerek öldür
Bu Âşık hem sana kuldur kahrın da hoş lutfun da hoş.

Bu iki şiir eserleri dışında olduğu için tamamını almayı uygun gördük. 27

27 Ahmet Remzi Dede; a. g.e. syf: 35
Ergun, Sâdettin Nüzhed; a. g.e. syf: 122 - 127

45