Page 123 - ibrahim_tennuri_gulseni_niyaz

İkinci Bölüm | Metinler

7. dâsitân-ı âbidân kerden havf hikâyet üstâd
(abidlerin korkmalarını hikâye eden destân)

Ol me’âni dürlerini nazm iden
Her sözi yerlü yerince resm iden

Bir latife söylemiş temsil içün
Yalunuz sanmagi ki kîl ü kâl içün

Âkıl olan hezli tahkik anladı
Aklı yok tahkik bu sözi tanladı

Söz işiten hayrını işitmek gerek
Her sözün sırrını fikr itmek gerek

Bir zamanda var idi bir hoş kişi
San’atı ta’atlar idi zühd işi

[43b] İçi taşı riyâdan pak idi
Hak yolında yekâ yek çalak idi

Gündüz oruç gice kılıyordı namaz
Bî-niyâza karşu iderdi niyaz

Fikri zikri hemin Allah idi
Ağlamakdur rûzi ah idi

İyiliğiyle ilde key meşhur idi
İlmiile gönül evi ma’mûr idi

Var idi ille anun bir avratı
Dastan olmışdı mekr ü hiyleti

Mekrü el içinde key üstâd idi
Delletü’l-muhtâle dek bir addı

Bir başı var idi illâ bin dili
Fitne ile iki yarardı kılı

123