Page 297 - ibrahim_tennuri_gulseni_niyaz

Sözlük

-I-İ-

ıbâd :kullar.
ıyan :açık, bâriz.
ırmagil :ayırma.
ırmak :ayırmak.
ıssına :sahibine, malikine.
ıssı :sahip.
ıhvan :kardeşler.
ıldız :yıldız.
ışk :Orta Çağ’da Farslar’da aşk kelimesine “ışk” derlerdi.
izhâr :gösterme, meydana çıkarma.
ibârât :cümleler, metin satırları, paragraflar.
icâbet :kabul etme, kabul edilme.
ic ü taş :içi ve dışı.
ibtilâ :müptelalık, bir şeye bağlılık.
idrâr :vermek, bol vermek, çokça veren.
ihsân :iyilik etmek, bağışlamak.
ihtiyar etmek :seçip almak.
imâret :bayındırlık, yoksullar için aşevi.
in :hayvanların kulaklarına yapılan işaret.
intizar :beklemek.
inâyet :lütuf, iyilik.
in’âm :iyilik etmek, nimet vermek.
intikâl :bir yerden bir yere ulaşmak.
irâdet :dilemek, mürid olmak.
irfân :bilgi, sezgi.
irkilmek :korkmak, ürpermek.
ir :erken.
îsâr :başkasını tercih etme, ihtiyacını başkasını verme.

297