Page 309 - Kayseri Ansiklopedisi Cilt 1
P. 309

310 / CEL                           KAYSER‹ ANS‹KLOPED‹S‹

                                       müm kün dür.  De ve li’nin  ‹b ra him  Ağa  d› ğ› n› ifa de et mek te dir.
                                       Ma hal le si’nden  Ha c›  ‹b ra him  Ağa’n›n
                                       oğ lu dur.  Ba ba s› n›n  se ne de  bir  iki  de fa  GA ZEL
                                       otuz  ka tar la  M› s›r’a  git me sin den  do la y›  İl ti fât it mez se yâ rin el ve rir îmâ la rı
                                       M› s›r l› za de şöh re tiy le ta n›n d›. De ve li’de  Gez di rir sev dâ-yı ‘aş kı bir ta kım
                                       bir  müd det  med re se  tah si li  gör dük ten               sah râ la rı
                                       son ra, bir ara ‹s tan bul’da bu lu nan De ve -
                                       li li  Kâ s›m  Pa şa’n›n  ya n› na  git ti.  Da ha  Bir be şâ ret gös te rüp mec bûr ider meyl
                                       son ra s› ra s›y la Seb’a, Sin car ve Re sû lâ yîn              it me ğe
                                       na hi ye le rin de  na ip lik  gö rev le ri ni  üst le -  Cevr ider se zevk yâb ey ler dil-i rüs vâ la rı
                                       nen şa ir, ni ha yet Ra ka Ka d› l› ğ› gö re vi ne
                                       ge ti ril di. Da ha so ra Hâ dim (Kon ya), Er -  Zülf-i pî çâ pî çi ni it dim te fek kür mâr-ı süt
                                       ba a (To kat), Ge vaş (Van), Bâ lâ (An ka ra),  Salb olun sam katl olun mam çün ki
                                       Leş  (‹ş kod ra),  Za r› ma  ve  Tab ri ye  (Bey -         var kim yâ la rı
                                       rut)’de ka d› l›k gö rev le rin de bu lun du. Bi -
                                       ni ci li ğiy le  meş hur  olan  Ali  Ce lâ led din  Bir ni gâ hın dan ha râ ret gel di git mez
                                       için Ha şim Ne zi hi, şa i rin “şah s› na mah -                 sî ne den
                                       sus ba z› ga ra bet le ri ve hu su si yet le ri mev -  Ter ki müm kin mi efen dim ser de ki
                                       cut” ol du ğu nu ifa de eder. Ya zar, Ali Ce -                sev dâ la rı
                                       lâ led din Efen di’nin ki şi li ğiy le il gi li di ğer
                                       özel lik le ri ni şöy le s› ra l› yor: “Mi sa fir per -  Bend-i zen cîr ey le miş it mek de dâ’im
                                       ver,  nar gi le ye  düş kün,  hat ta  yol da,  ara -             lutf ile
                                       ba da  gi der ken  bi le  içe cek  ka dar  tir ya ki  Leş ker-i Mec nûn’a sey rân it di ren
                                       ve s›rf bu hiz me ti için ya n›n da bir adam                  Ley lâ la rı
                                       ta ş›r. Ze kâ ve ha f› za ba k› m›n dan ayak l›
                                       kü tüp ha ne  de ne cek  de re ce de  kuv vet li.”  Yek na zar da cüm le si bir dil be rin dî vâ ne si
                                       Ha şim Ne zi hi Okay De ve li Or ta oku lun -  Lîk ted bî ri umar da ‘âle min dâ nâ la rı
                                       da va zi fe liy ken ken di sin de bu lu nan, ço -
                                       ğun lu ğu hi civ ler den olu şan Ali Ce lâ led -  Bir te cel lî den Ce lâ led din bu lur bul muş
                                       din Efen di Di va n›’n›n, bu gün ne re de ve                     ke mâl
                                       kim de ol du ğu tes pit edi le me miş tir. Ha -  Nâ’il-i sırr-ı ha kî kat gös te ren sî mâ la rı
                                       şim Ne zi hi, di van da mev cut şi ir le rin şa i -  Kay nak ça: A. Sa toğ lu, Kay se ri Şa ir le ri,  s. 73-76;
                                       rin şi ir le ri nin 1/10’i ka dar bi le ol ma d› ğ› -  “Ce lâ led din” mad., TDE A, C. II. s. 27; Kök sal,
                                       na  inan d› ğ› n›,  özel lik le  hi civ  va di sin de  KDŞ, s. 171-174.
                                       yaz d› ğ›  şi ir le rin  sa ray  ve  sal ta na t›  ta riz  ATABEY KILIÇ
                                       et ti ği için sak la na ma d› ğ› n› ifa de et mek -
                                       te dir.  Bah si  ge çen  Di van,  mü na cat  ve  CE LÂ LED DİN KA RA TAY
                                       na’tlar la baş lar, ar d›n dan 80 ka dar ga zel  XIII. yüz y›l da Ana do lu Sel çuk lu la r ›n bü -
                                       ve 15 ka dar koş ma ge lir. Bun la r›n d› ş›n -  yük dev let ada m› (?–1254). Ken di si nin ve
                                       da  bir çok  müs te zat,  ka si de  ve  muh te lif  iki kar de şi nin isim le ri ve ta ri hî kay nak lar,
                                       ve si le ler le  söy len miş  ta rih  ile  mes ne vi  onun as len Ana do lu lu H› ris ti yan bir Türk
                                       tar z›n da  şi ir  var d›r.  Ha şim  Ne zi hi,  Ali  ai le den gel mek te ol du ğu ih ti ma li ni kuv -
                                       Ce lâ led din  Efen di’nin  şi ir le riy le  il gi li  vet len  di rir. Sel çuk lu sa ra y› na kü çük yaş -
                                       ola rak yap t› ğ› de ğer len dir me de ise, el de -  ta  al›n d›k tan  son ra  bu ra da  di nen  ve  il -
                                       ki şi ir le ri ne ba ka rak din dar bir adam ol -  men ye ti ştirilip çe şit li hiz met ler de bu lun -
                                       du ğu nun  an la ş›l d› ğ› n›  be lirt mek te,  şi ir  du, 1220 y› l›n da tah ta ç› kan Sel çuk lu la r›n
                                       ka bi li ye ti hu su sun da kuv vet li ve ve lut ol -  bü yük  sul ta n›  I.  Alâed din  Key ku bad’›n*
                                       du ğu nu  an cak  al d› ğ›  eği tim  do la y› s›y la  en ya k›n adam la r›n dan ol du, onun 18 y›l -
                                       şi ir gü cü nü, ar ka da ş› ve ay n› de vir de ya -  l›k sal ta na t› bo yun ca taşt ha ne (sa ra ya ait
                                       şa yan Sey ra nî’nin ak si ne, da ha çok di van  ne fis el bi se, ku maş vs. eş ya n›n bu lun du -
                                       ede bi ya t› ve ga zel va di sin de yo ğun laş t›r -  ğu yer; taşt, le ğen de mek olup bu bi rim,
   304   305   306   307   308   309   310   311   312   313   314