Page 261 - kayseride_ticaret_ve_sanayi

Kayseri’de Ticaret ve Sanayi
Mavi Çelik
1966 yılında, Kayseri’de ilk, Türkiye’mizde nâdir, “indüksiyonlu çelik döküm” yapa-
cak ve bunu işleyecek iki milyon lira sermayeli ‘Mavi Çelik Döküm Sanayi’nin hikâyesi
ilginç. Oldukça, ileri bir teknoloji ile kurulmuştu. Kuruculardan Bakır ailesinin çocuğu,
Kayseri İli Yardım Derneği Genel Başkanı Ali Ulvi Bakır’ın gönderdiği nottan, teşebbüs
ile ilgili bazı bilgiler aktarıyorum:
“Mavi Çelik, 1966 yılında Rahmetli amcam Mustafa Bakır’ın teşebbüsü ile kuruldu.
Kurucu Ortaklar: Mustafa ve Nurullah Bakır, İzzet ve Hüseyin Bayraktar, Ahmet ve
Mustafa Bayer, Ahmet Turan ve Mustafa Şenkalp, Hacı Ahmet Gözüküçük, Mustafa
Karaslan, Yaşar Dişlioğlu (Nurol İnşaatın ortağı, Nurettin ve Erol Çarmıklı o günlerde
Sarımsaklı Barajını yapıyorlar ve Kayseri Sanayi Bölgesi ile çok sıkı ilişkileri vardı) ve
Recep Yüzüak.
Merhum Cahit Aral da müteşebbis heyet içinde idi; ismi ‘Aral Çelik’ olsun isteği
kabul edilmeyince ayrıldı, Meysu’yu kurdu. Arsa sahibi merhum Osman Kavuncu idi.
Amcam ve babam arsaya talip olunca; ‘Kayseri için böyle bir teşebbüsün erken olaca-
ğını isterlerse arsayı kendilerine vereceğini alıp bir kenara koymalarını ve çocuklarına
bırakmalarını tavsiye etmişti’. Bizim rahmetliler arsa bedelinin üç misli daha mavi
çeliğe para yatırmışlardı.”
Tam bu noktada Bakır’ın nefis bir analizi var. Kayseri sanayi ve ticaret hayatının
önündeki, halen de duran, bir handikabı paylaşmak isterim. Biliyorsunuz Bakır, İstan-
bul Üniversitesi İktisat Fakültesi mezunu ve çekirdekten tüccar. Sanırım Fakülte’ye de
o yıllarda başladı. Bakır, ODTÜ’den kendi isteğiyle ayrılan ender insanlardan…

Bakır, Kavuncu’nun sözü değerlendirirken; “İşin püf noktası şu”, diyor ve devam
ediyor: “Rahmetli Kavuncu’nun amcam ve babama o zamanki tavsiyesinde gizli bir
uyarı vardı. Çok ortaklı şirketleri kurmak için daha henüz vakit erken, zaman geçmesi
lazım demek istiyordu. Gerçekten çok doğru bir tespit idi”.

Bakır’ı dinlemeye devam edelim: “Mavi çelik kuruldu, arsa bedeli, inşaat, makineler
vs. derken bütün ortaklar ellerinde avuçlarında ne varsa verdiler, fabrika açıldı nerdeyse
hammadde alacak para yok, fabrikaya teknik müdür bulunamıyor.
Bulunan ise, kısa süre sonra o gün ki Kayseri’de kalmak istemiyor vs. gibi sıkıntı-
lardan başka; bir de ürettiğiniz mamule pazar bulmanız gerekiyordu. Fabrikayı kuran
ortaklar yukarıda saydığım sorunları gidermek ve üretime pazar bulmak için işletme
sermayesi olarak para koymadıkları için o tesis yaşamadı, fabrikanın tezgâhlarını alan
Konyalılar BMC’ye ‘poyra’ (Tekerleğin ortasındaki parmakların ve dingilin geçirildiği

261