Page 165 - seyrani_siir_yarismasi

CEYLANIN YÜKÜ
Süle yman Aks o y

Kadranım sarp yurda kucak açar:

Uçurtman yüreğinde yer etmediyse bugün
Ukden yola getirir seni, hevesin kamçılar.
Yolların öçle kesişmesi mümkün…
Güvenin sapanı elden düşmesin,
Akıbetim küçük ellerde, akılsız savunmada.

Tiz sesli kuşlar takdim ediyor intikamı.
Nar ağacı yadırgıyor kasırgayı, bakınıyorum.
Tan, Kabil kışını yaşıyor.
Gökte uçurtmalar,
Mahallede uçurtma avcıları,
Önlerinde tavşan dudağıyla Hasan var.

Bir avuç ceylan ava şeref veriyor,
Sırtlamış gözü pek çocukları.
Beraber geçiyorlar meydandan.
Mazlum ellerde kinsiz sapanlar var.
Sam yeliyle savruluyor taşlar,
Dev saatlere saldırılıyor ulu orta.

Saatin yüceliğine şaşakalır çocuk.
Kâh koşuyor akrebe, varıyor yelkovana.
Kâh sürükleniyor ibreler arasında.
Döngüde kasıtlı kıstırılmıştır,
Zaman çocukların aleyhine işler.

165