Page 162 - seyrani_siir_yarismasi

BİR BEN TÜTERİM ŞAKAĞINDA GECENİN
Ali K emal Mutl u

“Omurgası sevgi, güvertesi saygı; iskelesi güven, sancağı sabır; yelkeni huzur, rotası hoş-
görü olan ‘yuva gemisi’nden düşmüşlere…”

Zamansız hicranın cam kırığıdır
Anasız evlerin öksüz yolları
Hangi demir ayak göze alır da
Yürür o yolların yalnızlığında?
Yokluğa müebbet, boşluğa sürgün
Vuslatın mümkünü idamda bugün…
Bir ana, bir mezar ve yorgun cenin
Bir ben tüterim şakağında gecenin

Ötüşür göğünde yeşil parkların
Salıncak kanatlı o çocuk kuşlar
Onlar ki çamura konsalar bile
Kirli ellerini eller avuçlar,
Bilmedim suçu ne benimkilerin?
Minik bir bakış ve Rabb’e yakarış
Bir şehir bir dağı yitirmiş gibi
Bir kahır bir ömrü bitirmiş gibi
Ağlasam ardında yaslı gözlerin
Bir ben tüterim şakağında gecenin

Göllendikçe kışlara ay doğmalar
Tüllenir bacaları yetim evlerin
Üşümek sıcağı kaybetmek midir,
Yoksa özlemek mi sonsuz kucağı?
Babasız ellerin yok oyuncağı.
Kokusu burnumda demlendi demin
Bir ben tüterim şakağında gecenin

162