Page 157 - seyrani_siir_yarismasi
P. 157
Anneciğim beni çocukluğuma götür,
Kalbimdeki yaraya sevginden merhem sür,
Yıllardır gülmüyor yüzüm; yine sen güldür,
Oğlunun bağrında hançer var, ölüyor anne!
Uyut beni kucağında; son bir kez olsun,
Tüm benliğim anne şefkatiyle yoğrulsun,
Ölmeden önce ruhum huzura kavuşsun,
Ecel karşımda, gözlerim dalıyor anne!
157