Page 154 - seyrani_siir_yarismasi

ÂLEMİN ÖLÜMÜ
Abdullah Metin

İrfanımızın ve onu ayakta tutanların aramızdan sessizce ayrılışına dair

Çözüldü tespih derviş de gitti
Onun eteğinde tevazu gitti
Döküldü mürekkep âlim de gitti
Onun kaleminde hikmet de gitti

Ne vezin kaldı ne de kafiye
Aldı beyitleri şair de gitti
Yüklendi mısraları hece hece
Asasına dayanıp edib de gitti

Örste boynu bükük kaldı demirin
Ateşi söndürüp zanaatkâr gitti
Tınısı bozuldu sazın telinin
Türküsün söyleyip sanatkâr gitti

Kapandı sahne, indi perdeler
Kavuğun alıp meddah da gitti
Dakika içine sığdı seneler
Azığın alıp seyyah da gitti

Terazi şaştı, kefesi düştü
Hükmünü verip hâkim de gitti
Hastalandı vicdan, yatağa düştü
Şifasın alıp hekim de gitti

Maarif cahile teslim edildi
İrfanını alıp arif de gitti
Yusuf’un gömleği önden yırtıldı
Hayâya bürünüp afif de gitti

154