Page 152 - seyrani_siir_yarismasi

GÜVERCİNLERİN TELAŞI
Ser c an B ayram

Gıcırdarken yerlerin ihtiyar ağaçları,
Bir selâ arşa çıkar müezzinin sesinden.
Bekleşir mahallenin yoksulları, açları,
Belki de bir muhterem giyerken pabucunu,
Çıkarıp üç beş kuruş lastikli kesesinden,
Doldurur gurebanın çatlamış avucunu.

Sıvasız tuğlaları, kırık merdivenleri,
Doksan yıllık mescidin belli eder yaşını,
Ağırlıyor beş vakit Rabbini sevenleri,
Kullar ödemekteyken kul olmanın borcunu,
Dimdik tutar gururla o eskimiş başını,
Sanki bir hisar gibi sergiliyor burcunu.

Avlu duvarlarına istiflendi kartonlar,
Cami cemaatine yarenlik etsin diye,
Saflar sıkılaşınca o pek geniş betonlar,
Gizler renkleri solmuş eğri büğrü harcını,
Duasını edenler görmeden gitsin diye,
Yağmurlarla doldurur bomboş duran hurcunu.

Bir kenar mahallesini inletiyor ağıtlar,
Şimdi bir Mehmet daha cennet semalarında,
Yakalarda şehidin resmi olan kağıtlar,
Bozdurur analara gözyaşı orucunu,
Hepsinin yaraları belli simalarında,
Yüzlerine sürerler al mendilin ucunu.

152