Page 196 - seyrani_siir_yarismasi

YAŞAMAK AĞRISI
K ubilay Ahmet B alcı

İsimlerin içinden sessiz yağmurlar
Damlaya damlaya azalır gibi
Bu ilk konuşması yok mu buzdan bebeklerin
İklimler ne vakit böyle sessiz
böyle yarım kalmış ikindilere sığar olduysa
Geçmişi yakalayan
Tekrar tekrar yakalayan
Donmuş ve dipsiz bir bakışla gözler,
Akşamsız bir haziranda beklemektedir.
Bir bardağı içinde dem tutmuş hatıralarla insan
Sıkıp parçalamalı mı avuçlarını kanatırcasına yoksa
Yudum yudum içmeli mi zehrini
Bu su bengisudur diyerek,
Böylesi bir ölmek ab–ı hayattır diyerek.
Ve kediler şarkı söylemesini öğrenir
Yaşamasını ve ölmesini öğrenir
Varsak da yoksak da bu alemde
Hem ikisi aynı şeydir
Yaşamak ve ölmek
Varlık ve yokluk
Kediler sevmesini öğrenir,
İşte bütün mesele bu.
Sevmek her şeye eğilimlidir.

Rüyamda bir kuş gördüm rengi kızıl bir akşamdı
Rüzgarla yükseldi kanatları
Gözlerinde yarım kalmış bir bülbülün ahı
Öyle bir uçtu ki, ayakları arşa değdi bütün
Seyretti baştan uca hayat denen şu hengameyi

196