Page 194 - seyrani_siir_yarismasi

IV
‘’Hasreti vuslatla takas eden namerttir’’
Yoksun, yoksulluk düğümlenir kalbime.
Gül yaksam, bülbül vursam tutuşur mu yüreğin?
Tüter mi gözümde tükenmiş gölgelerin?
Düşe yer bulamayan, hayaldeyse unutkan
Yüreğime yetişir mi kaybettiğim ellerin?
Tüter mi yüreğimde tükenmiş gölgelerin?
Yoksun, yıldızlar ve kederim yarışır yokluğunla.
Umutsuz değilim fakat onulmaz ise bu düş,
Kaybettiğim kendimse, senden gayrısı bensem,
Yokum ya ben de seninle tükenmişsem bir ömür,
Ve bir bensem mecnun ve bir bensem sersem,
Yine de yoksam,
Yanarım.
Tabağımda payıma düşen hasret nimeti.
Ve bilirsin, hasreti vuslatla takas eden namertti.
Yaşamak, sen üstüne kıymetsiz bir desendi.
Nereye bakarsan bak silinmez hatıralar.
Unutmak, gözler kapanıncaya kadardır.
Her yalnızlık, yüreği yokluk ile yaralar.
Bu yüzden ki ölümler yalnızlar için vardır.

194