Page 38 - seyrani_siir_yarismasi

I V
Cân fedâ: Canını veren Dem be dem: Anbean
Yâr: 1. Sevgili 2. Uçurum Zem: Aşağılamak, hor görmek
Hûn: Kan. Mihribân: Merhametsiz, acımasız
Hâr: Ateş, kor İşve: Cilve
Hunhâr: Kan dökücü Zevk ü hâz: Zevk ve haz
Mest: Sarhoş, kendinden geçmiş
II Ağyâr: Yabancı, elalem, başkası
Çeşm–i câdû: Cadı gibi büyüleyen gözler
Leb: Dudak VI
Sem: Zehir Rakip: Rakip, hasım, düşman
Çîn ü perçem: Zülüf ve kıvrımlı saç Râkip: Eşek
Mâr: Yılan Nazan: Nazlı sevgili, naz eden
(Eşimin adıdır.)
III Aşikâr: Açık, aleni
Nâr–ı âşk: Aşk ateşi, aşk kırmızısı İkrâr: Kabul etme, onaylama
Lalezâr: Lale bahçesi
Dem: An VII
Gülzâr: Gül bahçesi Âr eylemek: Utanmak
Mâh: Ay
IV Cemâl: Güzel yüz (Aynı zamanda adımı vere-
Çarh: Kader, felek cek şekilde tecrübeli kullanılmıştır.)
Hâr: Diken Mâhcemâl: Ay gibi güzel yüz
Nâr: Ateş, alev Leyl: Gece
Cefâkâr: Cefa çektiren Settâr: Örtü
Sefâkâr: Sefa süren
Ehl–i dil: Gönül ehli, aşk ehli
Bîmâr: Çaresiz, hasta

38