Page 39 - seyrani_siir_yarismasi

AF KAPISINDA TERENNÜM
S al tuk Buğra Bıç ak

Geceler yalınayak, geceler inzivada
İnsanlığın salâsı okunuyor, elveda!
Gündüzün siyahından ufka karanlık çöktü
Hicabından günahın kardelen boyun büktü
Günebakan çiçeği dönüp bakar mı bize?
Feryad u figan etsek nefis gelir mi dize?
Ömür yitik sermaye kelebeğin misâli
Tarumar gülistanım, talan ettim visâli
Yâ İlâhi affeyle, gayrı dilim lâl düşer
Vuslat uzaksa eğer bağrıma melâl düşer

Şu virane gönlümü ihya et, imar eyle
Sırf münkeri emreden nefsimi tımar eyle

Kapına gelen fakir devletli sultan olur
İsmi İsmail olan, aşkına kurban olur
Kovma beni kapından, ben de azad olayım
Beratimi ver benim, ver bermurad olayım
Adaletin gereği hesabı soruyorsun
Affını dileyeni ateşten koruyorsun
Ebedi zelil kalır yolundan yüz çeviren
Enkazında can verir can köşkünü deviren
Rabbim sana yönelen daim hikmeti bulur
Gönül gözü kör ise saraylar zindan olur

Yaya kaldım Yâ Melik! Kerem et, süvar eyle
Zindandan kurtar beni, kullukla hünkâr eyle

Kırkikindi yağmuru gönlümde cemre cemre
O yağmur ki ram olur on dört asırlık emre
Emrolunduğun gibi dosdoğru olmak lazım
İstikâmet sırrını arayıp bulmak lazım
Ateşe atılmadan Halil olunmaz imiş

39