II
Öğrendimdi bir ozandan
Buruk bir gül olur
Gurbet hüznü taşıyan gülüş
Ne vakit kanarsa dudaklarım
Susarım ve anlar ki dudaklar
Buruk bir güldür gülüşün
Yabanıl ezgi başlar karanlıkta
Ölü güneşe doğru
Ve gözlerimin önünde dirilen
Güneştir gözlerimi kör eden
61